PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : انگل هاي مالارياي انسان



علی بختیاری
۱۳۹۲-۰۷-۲۱, 15:44
انگل هاي مالارياي انسان

انگل هاي مالارياي انسان گونه هاي جنس پلاسموديوم از رده اسپروزوا بوده كه در انها مرحله غيرجنسي(شيزوگوني) در گلبول هاي قرمز مهره داران و مرحله جنسي(اسپروگوني) در

پشه ها اتفاق مي افتد.

اعضاي اين جنس كه باعث ايجاد مالاريا در پستانداران و پرندگان مي گردند از لحاظ شكل و سير زندگي شباهت هاي نزديكي به هم دارند.

نام بيماري مالاريا

مالاريا،تب متناوب،تب و ارز،تب رومي،تب شاگرس،تب مارش،تب حاره،تب ساحلي و تب نوبه.

اصطلاح مالاريا از دو كلمه ايتاليايي مشتق شده است بدين ترتيب (http://www.persianlab.com) كه مال به معني بد و اريا به معني هوا مي باشد.

پزشك يوناني بقراط تب ها را به 4 نوع مداوم،روزانه،سه روزه،چهار روزه تقسيم بندي نموده كه سه نوع اخري مربوط به مالاريا مي باشد.

افسانه يا احتمالا تاريخ چنين بازگو مي كند كه در سال 1638 ميلادي كنتس ال چينچون همسر نايب السلطنه پرو كه مبتلا به مالاريا بود به وسيله برگ درختي كه بعدا به نام سين

چونا ناميده شد درمان گرديد و از اين درخت ماده كوئينين استخراج شده است.

گونه هاي مالاریا

پلاسموديوم مالاريا در سال 1880 بوسيله لاروان شرح داده شد،پلاسموديوم ويواكس در سال 1890 به وسيله گراسي و فلتي نامگذاري گرديد،پلاسموديوم فالسيپاروم در سال 1897

به وسيله ولش و پلاسموديوم اووال در سال 1922 بوسيله استفنر توصيف گرديد.

در سال 1898 روس،شرحي درباره اسپوروگوني گونه هاي پلاسموديوم رليكتوم در پشه هاي كولي سين منتشر كرد.در همان زمان گراسي و همكاران يك دوره جنسي مشابه در

پلاسموديوم فالسي پاروم را در پشه هاي انوفل گزارش كردند.اما تا سال 1948 طول كشيد تا اينكه شورت و همكاران دوره خارج از گلبول قرمزي مالارياي انساني را مشخص نمودند.

ميمون ها به طور طبيعي به وسيله گونه هاي متعدد انگل هاي مالاريا مبتلا مي گردند كه بعضي از انها قادر به ابتلاي انسان مي باشند.گونه هاي اسيايي مالارياي بوزينه احتمالا

اجداد مالارياي انساني است در حاليكه كاشفان اروپائي در امريكا احتمالا منبع عفونت يافت شده در ميمونهاي دنياي جديد بودند.

شكل و ساختمان پلاسموديوم

تشخيص پلاسمودياي انسان از روي ظاهر انها كه در لامهاي خوني به وسيله رنگ اميزي گيمسا (http://www.persianlab.com/Thread-%DA%AF%DB%8C%D9%85%D8%B3%D8%A7-Giemsa?highlight=%DA%AF%DB%8C%D9%85%D8%B3%D8%A7)ي ا رايت ديده مي شود.

بعضي از خصوصيات عمومي در تمام انگل هاي مالاريائي شايع بوده اما اشكال افتراقي ان امكان شناخت گونه ها را فراهم م سازد.

اولين حالت بعد از تهاجم گلبول قرمز،يك سيتوپلاسم ابي حلقوي همراه با هسته هاي نقطه مانند با كروماتين قرمز است.با رشد اين مرحله يعني تروفوزوئيت،هموگلوبين گلبول هاي

قرمز متابوليزه شده و توليد رنگدانه هاي سياه رنگ مالاريائي مي كند كه ان را هموزين(hemozin) مي نامند.بر اساس اين گونه هاي انگل،سيتوپلاسم ممكن است شكل نامنظمي

پيدا كرده و گلبول قرمز امكان دارد دانه هاي صورتي را نشان دهد.

وقتي انگل رشد يافته تقسيم گردد ان را شيزونت مي نامند كه توده هاي متعددي از كروماتين هسته را نشان مي دهد.بعضي از تروفوزوئيت ها به گامتوسيت يا مرحله جنسي تبديل

مي شوند كه به وسيله سيتوپلاسم فشرده و عدم تقسيمات هسته افتراق داده مي شوند.

در مناطق اندميك،عفونتهاي مختلف با 2 و يا بيشتر از گونه هاي مالاريا وجود دارد كه بستگي به شيوع موضعي گونه هاي عفوني دارد.شايعترين حالت تركيبي،عفونت پلاسموديوم

ويواكس و پلاسموديوم فالسي پاروم است،عفونت با 3 گونه بسيار نادر است.

تعداد انگل هاي مشاهده شده در خون محيطي يا تراكم انگل بر اساس گونه انگل متفاوت است.

پلاسموديوم فالسي پاروم بالاترين ميزان پارازيتمي را بوجود مي اورد به طوري كه گاهي اوقات 10-40 درصد گلبول هاي قرمز را مبتلا مي كند.

گونه هاي مختلف انگل مالاريا به گلبول هاي قرمز در سنين معيني تمايل دارند.

پلاسموديوم ويواكس و پلاسموديوم اووال ترجيح مي دهند كه به گلبول هاي قرمز (http://www.persianlab.com/Thread-%DA%AF%D9%84%D8%A8%D9%88%D9%84-%D9%82%D8%B1%D9%85%D8%B2?highlight=%DA%AF%D9%84%D8 %A8%D9%88%D9%84+%D9%82%D8%B1%D%E2%80%8B9%85%D8%B2) جوان حمله كنند در حاليكه پلاسموديوم مالاريا به گلبول هاي مسن تر و بالغتر تمايل دارد و

پلاسموديوم فالسي پاروم گلبول هاي قرمز را در تمام سنين مبتلا مي سازد.

منبع :

persianlab