aligator
۱۳۹۲-۰۸-۲۳, 21:42
این مقاله علل بروز کانیبالیسم در طیور را مورد بحث و بررسی قرار داده و چند روش مدیریتی را برای پیشگیری از آن بیان می کند.
مقدمه:
بعضی مواقع مرغ ها و خروس ها، بوقلمون ها، قرقاول ها و بلدرچین ها آن قدر به یکدیگر نوک می زنند که موجب مرگ یکدیگر می شوند.
این مساله می تواند برای تولید کننده بسیار پر هزینه بوده و ادامه حیات گله را با مشکل روبرو سازد. هنگامی که کانیبالیسم شروع می شود به سرعت به صورت یک عادت در خواهد آمد که باید حتما متوقف شود.
در این جا مقصود از کانیبالیسم، کشیدن پر، نوک زدن به انگشت، سر، بال ها و مقعد می باشد.
همیشه پیشگیری از کانیبالیسم چه برای پرنده و چه برای یک مدیر، بسیار ساده تر از درمان آن است.
عوامل موثر:
به سختی می توان یک مورد را عامل ایجاد این مشکل رفتاری در پرندگان دانست. شرایط و دلایل مدیریتی زیادی که باعث شروع کانیبالیسم می شوند و یا با آن در ارتباط هستند، شناخته شده اند. تعدادی از این عوامل عبارتند از:
-تراکم بیش از حد گله.
-ناکافی بودن دانخوری، آبخوری یا لانه های تخمگذاری.
-عصبی بودن و یا تحریک پذیری فوق العاده گله (که ممکن است مربوط به نژاد باشد).
- خوراک ناکافی یا کمبودهای تغذیه ای.
- نوردهی غلط (معمولا نور بسیار زیاد).
- باقی ماندن پرندگان دارای لنگش در گله.
- استرس های ناشی از حمل و نقل و انتقال پرندگان یا سایر اعمال مدیریتی مورد نیاز گله.
- پرولاپس (بیرون زدگی مقعد) مرغ های تخمگذار.
- برتری تعداد مرغ هایی که بر روی بستر تخمگذاری می کنند نسبت به مرغ هایی که در قفس یا لانه تخمگذاری می نمایند.
-وجود پرندگان ترسو وضعیف در گله که غذا یا آب کافی بدست نمی آورند.
- نگهداری توام پرندگان با سنین یا رنگ متفاوت در یک مکان (جداسازی گله های غیر هم سن یا دارای یک رنگ متفاوت ضروری است).
معمولا ترکیبی از این عوامل باعث شیوع ناگهانی کانیبالیسم می شوند. با وجود این که شما از وجود برخی از این عوامل آگاه هستید، اما نمی توانید آنها را اصلاح کنید! مثلا معمولا نیاز است تا جوجه ها از کارخانه جوجه کشی به محل پرورش انتقال یابند و در بعضی از موارد لازم است پرندگان در یک انتقال و جابجایی دیگر به آشیانه های مخصوص تخمگذاری انتقال یابند. اگر یک نژاد عصبی خریداری شده باشد، شما اجباراً تا موقع کشتار با مشکلات متعدد روبرو خواهید شد.
کنترل دما هزینه بر است و گاهی غیر ممکن.
گاهی تشخیص یک کمبود تغذیه ای یا یک بیماری بسیار مشکل است و برای تشخیص این موارد دقت قابل توجهی لازم است که در این مدت ممکن است پرندگان یکدیگر را از بین ببرند.
مسئله کانیبالیسم وقتی حادتر می شود که همه گیر گردد و با وجود یک یا چند مورد اصلاح جهت درمان آن ولی هنوز مشکل حل نشده و کانیبالیسم ادامه داشته باشد.
در اغلب موارد وقتی که این عادت شروع شود، زمان برای انجام تغییرات مدیریتی موثر که گله را تحت تأثیر قرار دهد، بسیار دیر شده است.
شاید بدترین حالت در مورد کانیبالیسم این باشد که مدیریت تقریبا بی عیب و نقص باشد ولی با این وجود همه گیری را از طریق مراقبت از پرنده واقعا غیر ممکن می سازد.
پیشگیری از شیوع سریع:
روش های متفاوتی که برای عملی کردن این موضوع مورد بحث قرار گرفته اند به شرح زیر است:
- استفاده از ترکیبات بازدارنده نوک زدن مثل گریس، روغن یا صمغ درخت کاج در محل های زخم شده.
- جداسازی پرندگانی که به بقیه نوک می زنند.
- کاهش شدت نور برای به حداقل رساندن فعالیت.
-سرگرم نمودن پرندگان با روش های زیر:
الف) قرار دادن بلوک های نیمه جامد آب پنیر یا شیر در اطراف آشیانه تا پرندگان مشغول خوردن آنها شوند.
ب) توزیع روزانه علوفه برگدار یا آویزان کردن آن در پن ها.
ج) در صورت امکان، گرداندن پرندگان در بیرون سالن.
د) تغذیه دانه های ریز و کوچک در عمق بستر.
- تغییرات غذایی و جدا کردن پرندگان افسرده و بی حال.
- بستن قسمت هایی که نور خورشید مستقیماً به کف آشیانه می تابد.
-نوک چینی:
نشان داده شده است که تمام روش های ذکر شده، به تنهایی یا با یکدیگر بر روی تعدادی از گله ها موثر بوده اند.
با وجود این تنها روشی که به طور قطعی در توقف شیوع و همه گیری ناگهانی موثر بوده است، نوک چینی است.
(در یک مقاله دیگر به نوک چینی وروشهای ان خواهیم پرداخت)
پیشگیری:
پرورش پرندگان در شرایطی که نور به طور بسته و مداوم کاهش می یابد، از کانیبالیسم جلوگیری خواهد کرد.
برای ایجاد رفاه پرندگان و نیز کنترل کامل نور باید آنها را در سالن های بدون پنجره که از سیستم تهویه کمکی استفاده کنند، پرورش داد.
با این حال، با وجود کنترل کامل شرایط نوری، باز هم مواردی از شیوع کانیبالیسم گزارش شده است. گاهی برای پیشگیری از کانیبالیسم ترکیبی از کاهش و نوک چینی همزمان استفاده می شود.
ترکیبی از مدیریت خوب، نوک چینی و نوردهی مناسب و صحیح از مشکل کانیبالیسم جلوگیری خواهد نمود.
نوک چینی حتی می تواند در شرایطی که مدیتریت مناسب نیست، برای کنترل این عارضه (کانیبالیسم) به کار رود با این وجود نوک چینی به تنهایی قادر به اصلاح مشکلات ناشی از ضعف مدیریت نمی باشد و تنها می تواند یک پوشش موقت برای عملکرد ضعیف گله (که ناشی از مشکلات مدیریتی است) باشد.
بنابراین مدیریت صحیح و خوب یک ضرورت است
منبع:افتاب(بر گرفته از فصلنامه تخصصی چکاوک،مهندس کیوان امین الرعایا)
مقدمه:
بعضی مواقع مرغ ها و خروس ها، بوقلمون ها، قرقاول ها و بلدرچین ها آن قدر به یکدیگر نوک می زنند که موجب مرگ یکدیگر می شوند.
این مساله می تواند برای تولید کننده بسیار پر هزینه بوده و ادامه حیات گله را با مشکل روبرو سازد. هنگامی که کانیبالیسم شروع می شود به سرعت به صورت یک عادت در خواهد آمد که باید حتما متوقف شود.
در این جا مقصود از کانیبالیسم، کشیدن پر، نوک زدن به انگشت، سر، بال ها و مقعد می باشد.
همیشه پیشگیری از کانیبالیسم چه برای پرنده و چه برای یک مدیر، بسیار ساده تر از درمان آن است.
عوامل موثر:
به سختی می توان یک مورد را عامل ایجاد این مشکل رفتاری در پرندگان دانست. شرایط و دلایل مدیریتی زیادی که باعث شروع کانیبالیسم می شوند و یا با آن در ارتباط هستند، شناخته شده اند. تعدادی از این عوامل عبارتند از:
-تراکم بیش از حد گله.
-ناکافی بودن دانخوری، آبخوری یا لانه های تخمگذاری.
-عصبی بودن و یا تحریک پذیری فوق العاده گله (که ممکن است مربوط به نژاد باشد).
- خوراک ناکافی یا کمبودهای تغذیه ای.
- نوردهی غلط (معمولا نور بسیار زیاد).
- باقی ماندن پرندگان دارای لنگش در گله.
- استرس های ناشی از حمل و نقل و انتقال پرندگان یا سایر اعمال مدیریتی مورد نیاز گله.
- پرولاپس (بیرون زدگی مقعد) مرغ های تخمگذار.
- برتری تعداد مرغ هایی که بر روی بستر تخمگذاری می کنند نسبت به مرغ هایی که در قفس یا لانه تخمگذاری می نمایند.
-وجود پرندگان ترسو وضعیف در گله که غذا یا آب کافی بدست نمی آورند.
- نگهداری توام پرندگان با سنین یا رنگ متفاوت در یک مکان (جداسازی گله های غیر هم سن یا دارای یک رنگ متفاوت ضروری است).
معمولا ترکیبی از این عوامل باعث شیوع ناگهانی کانیبالیسم می شوند. با وجود این که شما از وجود برخی از این عوامل آگاه هستید، اما نمی توانید آنها را اصلاح کنید! مثلا معمولا نیاز است تا جوجه ها از کارخانه جوجه کشی به محل پرورش انتقال یابند و در بعضی از موارد لازم است پرندگان در یک انتقال و جابجایی دیگر به آشیانه های مخصوص تخمگذاری انتقال یابند. اگر یک نژاد عصبی خریداری شده باشد، شما اجباراً تا موقع کشتار با مشکلات متعدد روبرو خواهید شد.
کنترل دما هزینه بر است و گاهی غیر ممکن.
گاهی تشخیص یک کمبود تغذیه ای یا یک بیماری بسیار مشکل است و برای تشخیص این موارد دقت قابل توجهی لازم است که در این مدت ممکن است پرندگان یکدیگر را از بین ببرند.
مسئله کانیبالیسم وقتی حادتر می شود که همه گیر گردد و با وجود یک یا چند مورد اصلاح جهت درمان آن ولی هنوز مشکل حل نشده و کانیبالیسم ادامه داشته باشد.
در اغلب موارد وقتی که این عادت شروع شود، زمان برای انجام تغییرات مدیریتی موثر که گله را تحت تأثیر قرار دهد، بسیار دیر شده است.
شاید بدترین حالت در مورد کانیبالیسم این باشد که مدیریت تقریبا بی عیب و نقص باشد ولی با این وجود همه گیری را از طریق مراقبت از پرنده واقعا غیر ممکن می سازد.
پیشگیری از شیوع سریع:
روش های متفاوتی که برای عملی کردن این موضوع مورد بحث قرار گرفته اند به شرح زیر است:
- استفاده از ترکیبات بازدارنده نوک زدن مثل گریس، روغن یا صمغ درخت کاج در محل های زخم شده.
- جداسازی پرندگانی که به بقیه نوک می زنند.
- کاهش شدت نور برای به حداقل رساندن فعالیت.
-سرگرم نمودن پرندگان با روش های زیر:
الف) قرار دادن بلوک های نیمه جامد آب پنیر یا شیر در اطراف آشیانه تا پرندگان مشغول خوردن آنها شوند.
ب) توزیع روزانه علوفه برگدار یا آویزان کردن آن در پن ها.
ج) در صورت امکان، گرداندن پرندگان در بیرون سالن.
د) تغذیه دانه های ریز و کوچک در عمق بستر.
- تغییرات غذایی و جدا کردن پرندگان افسرده و بی حال.
- بستن قسمت هایی که نور خورشید مستقیماً به کف آشیانه می تابد.
-نوک چینی:
نشان داده شده است که تمام روش های ذکر شده، به تنهایی یا با یکدیگر بر روی تعدادی از گله ها موثر بوده اند.
با وجود این تنها روشی که به طور قطعی در توقف شیوع و همه گیری ناگهانی موثر بوده است، نوک چینی است.
(در یک مقاله دیگر به نوک چینی وروشهای ان خواهیم پرداخت)
پیشگیری:
پرورش پرندگان در شرایطی که نور به طور بسته و مداوم کاهش می یابد، از کانیبالیسم جلوگیری خواهد کرد.
برای ایجاد رفاه پرندگان و نیز کنترل کامل نور باید آنها را در سالن های بدون پنجره که از سیستم تهویه کمکی استفاده کنند، پرورش داد.
با این حال، با وجود کنترل کامل شرایط نوری، باز هم مواردی از شیوع کانیبالیسم گزارش شده است. گاهی برای پیشگیری از کانیبالیسم ترکیبی از کاهش و نوک چینی همزمان استفاده می شود.
ترکیبی از مدیریت خوب، نوک چینی و نوردهی مناسب و صحیح از مشکل کانیبالیسم جلوگیری خواهد نمود.
نوک چینی حتی می تواند در شرایطی که مدیتریت مناسب نیست، برای کنترل این عارضه (کانیبالیسم) به کار رود با این وجود نوک چینی به تنهایی قادر به اصلاح مشکلات ناشی از ضعف مدیریت نمی باشد و تنها می تواند یک پوشش موقت برای عملکرد ضعیف گله (که ناشی از مشکلات مدیریتی است) باشد.
بنابراین مدیریت صحیح و خوب یک ضرورت است
منبع:افتاب(بر گرفته از فصلنامه تخصصی چکاوک،مهندس کیوان امین الرعایا)