تاریخچه ورزش وینگ چون

[محسن بهزادی]

سلام
وینگ چون سیستمی مبتنی بر دفاع شخصی می باشد و بر اصول انرزی که انرژی شخص مهاجم را بر علیه خودش استفاده می نماید.معنی تحت الفظی آن مناجات بهاری می باشد.

http://emruzi.com/up/uploads/138864383195134.jpg (http://emruzi.com/up/)



این سبک حدود سال های 1600 پس از میلاد توسط یکی از اساتید زن معبد شائولین (معبد درنای سفید) به نام آنجی موئی ابداع گشت.ابداع این سبک داستان شنیدی دارد که در حوصله این بحث نمی گنجد و به همین مقدار بسنده می کنم که ایشان این سبک را با دیدن مبارزه میان درنای سفید و روباه ابداع نمود.این سبک بر خلاف سبک شائولین که فرم های زیبا و جذاب برای دیدن دارد ولی در عمل آنقدر قوی نیست دارای فرمهای زیبا نمی باشد اما در عمل بسیار کارآمد است.


وی نیز این سبک را برای توسعه و دفاع به دختری به نام Yim Wing Tzun که توسط کشتی گیری در روستای خود وادار به ازدواج شده بود آموزش داد.وینگ چون خانواده ای فقیر داشت و به همراه پدر پیرش زندگی می کرد.
پس از این آموزش ها بود که دختر توانست آن کشتی گیر را شکست داده و با فرد مورد علاقه خودازدواج کند.این ورزش که پس از آن وینگ چون(نام همان دختر) نامیده شد و یکی از ابزار اصلی یادگیری این ورزش آدمک چوبی بود.


تصویری از وینگ چون(همان دختر معروف)

http://emruzi.com/up/uploads/138864383200985.jpg (http://emruzi.com/up/)


تصویر مبارزه وینچ چون با آن جوان زورگو

http://emruzi.com/up/uploads/138864383189272.jpg (http://emruzi.com/up/)



تصویر آدمک چوبی

http://emruzi.com/up/uploads/138864383151541.jpg (http://emruzi.com/up/)


نسل به نسل و سینه به سینه و بدون هیچ کم و کاستی در این خانواده دست به دست شد و از آموزش آن به افراد غریبه امتناع می شد تا زمانی که یکی از نوادگان ایم وینگ چون به نام ایپ من این سبک را آموخت.
این ورزش برای اولین بار در سال 1949 و پس از حمله ژاپن به چین ،زمانی که استاد ایپ من از فوشان خارج و به هنگ کنگ سفر نمود از چین خارج گشت.
ایشان با تغییراتی به روش آرام در این سبک،آن را از حالت کلاسیک خارج نمود و به شکل امروزی خود در اولین باشگاه وینگ چون آموزش داد.
پس از ایشان،دو پسر وی به نام های ییپ چون و ییپ چینگ راه پدر را پیش گرفته و این سبک را توسعه بسیاری دادند.
یکی از دلائل توسعه بسیار این سبک،فیلم هایی بود که در این خصوص ساخته شد و همچنین وجود شخصیت هایی که به صورت افسانه درآمد نظیر بروس لی و ییپ من.
بروس لی آغاز ورزش خود را با این سبک شروع نمود و نهایتا منجر به بنیانگذاری جیت کان دو شد.
این سبک در حال حاضر بیش از 5000 کلاس آموزشی در جهان دارد.

بروس لی در حال آموزش چی سا ئو(1) از ایپ من

http://emruzi.com/up/uploads/138864383192843.jpg (http://emruzi.com/up/)



تصویری از ایپ من

http://emruzi.com/up/uploads/138864401149611.jpg (http://emruzi.com/up/)




در سال 1372 این سبک توسط سیفو فیروز قهرمانی به ایران وارد شد.ارتباط ایشان پس از مدتی با سازمان جهانی قطع گردید و وصل مجدد این ارتباط توسط سیفو حسن زاده ایجاد شد و در حال حاضر ایشان نماینده وینگ چون در ایران می باشد.


پی نوشت:
1-چی سا ئو یا دست های چسپان روشی کار آمد در این سبک می باشد که در آن سعی می شود دست های حریف را با حرکات موجی نگهداشته و سپس به حریف ضربه وارد شود.