HEAVENLY
۱۳۹۱-۰۸-۲۲, 21:51
http://www.irandeserts.com/maps/map-gheshm.gif
نام انگلیسی : harra protected are (mangro) نام فارسی : منطقه حفاظت شده جنگل*هاى حرا (مانگرو)
منطقه حفاظت شده جنگل*هاى حرا (مانگرو)، جزيره قشم
گونهٔ* جنگلى حرا (مانگرو) از ويژگى*هاى اکوسيستم سواحل جنوبى ايران است که به طور پراکنده، از تنگهٔ هرمز به سمت شرق و اقيانوس هند، در سواحل عمان، پديد آمده*اند. اين جنگل*ها در سواحل خليج*فارس، در اطراف بندر لافت، شمال جزيرهٔ قشم، * بندر خمير و در کانون*هاى متراکم ديده مى*شوند. ابوعلى*سينا، دانشمند بزرگ ايرانى، درخت اين جنگل*ها را حرا ناميده است.
جنگل حرا در اطراف جزيرهٔ قشم*، در نوارى به عرض ۵۰ تا ۵۰۰ متر کشيده شده و محدوده**اى برابر با ۱۵۰ کيلومتر و مساحتى معادل ۸۲۳۶ هکتار را در بر گرفته است. اگر آب*هاى نواحى باتلاقى و مساحت نقاط خالى منظور نشود، مساحت واقعى اين جنگل در حدود ۶۰۱۲ هکتار مى*باشد. وسيع*ترين قسمت جنگل*هاى حرا در آب*هاى بندر لافت و بندر پل در شمال غربى جزيرهٔ قشم، و در فاصلهٔ* ۱۴۰ کيلومترى غرب بندرعباس قرار دارد.
اين جنگل*هاى ماندابى بر روى خاک*هاى لجنى ناشى از رسوب خاک*هاى حاصل از فرسايش سواحل رشد يافته*اند و دائماً در معرض جزر و مد آب قرار دارند؛ به طورى که در زمان جزر، * درختان و بستر لجنى آن*ها از آب بيرون آمده و به صورت جزايرى پراکنده نمايان مى*شوند و در واقع مد، * تمامى جنگل حرا به زير آب رفته و ناپديد مى*شود. اصولاً درخت حرا در نقاطى مى*رويد که در مواقع مد دريا به زير آب بروند. در نقاط مرتفع*تر بستر دريا از اين گونه درخت مشاهده نمى*شود.
درختان حرا آب شور دريا را شيرين کرده و از آن تغذيه مى*کنند. اين درختان يک دورهٔ رويشى منظم دارند و معمولاً در اواخر تيرماه و اواسط مردادماه به گل مى*نشينند و ميوه مى**دهند. گل آن*ها زرد روشن است و ميوهٔ آن*ها شيرين و گواراست. ميوهٔ* اين درختان بادامى شکل است و پس از مدتى بر روى پايهٔ* مادرى شکفته شده و دانهٔ* آن جوانه مى*زند و سپس به داخل آب مى*افتد. جريان شديد امواج، بذر گياه را به نواحى کم*تحرک*تر دريا مى*برد. بذر حرا پس از تثبيت بر روى لايه*هاى خاک دريا، رشد و نمو مى*کند. در فاصلهٔ بين قشم و بندر خمير، جريان امواج بسيار اندک است و بدين جهت، اکثر بذرها در همين نواحى رشد مى*کنند.
درخت حرا که ارتفاع آن گاهى به ۴ متر مى*رسد و قطر تنهٔ* آن تا ۳۰ سانتى*متر است، برگ*هاى بيضوى*شکل و کشيده با قاعدهٔ انتهايى بسيار باريک دارد. برگ حرا علاوه بر خاصيت خوش خوراکى براى دام، ارزش غذايى معادل يونجه و جو دارد. ريشهٔ آن*ها زانويى، هوايى و اسفنجى و معمولاً سطحى است. البته ريشه*هاى اين درخت بالاتر از سطح زمين قرار مى*گيرند و در عمل تنفس شرکت مى*کنند. ريشه*هاى درخت حرا به علت تراکم زياد نمک در آب دريا و اشباع خاک از آب دريا، معمولاً زياد گسترده نمى*شوند.
دامداران سنتى جزيرهٔ قشم از برگ اين درخت براى تغذيهٔ دام و چهارپايان خود استفاده مى*کنند. وسعت اين جنگل نسبت به گذشته يک روند کاهش را نشان مى*دهد. براى حفظ تعادل اکوسيستم و به منظور جلوگيرى از انهدام اين جنگل*هاى نادر جهان، * در سال ۱۳۵۱ منطقهٔ* مزبور حفاظت شده اعلام شده است.
در مناطق تحت پوشش حرا که در اصطلاح خور ناميده مى*شود، * عمق آب از ۳ متر تجاوز نمى*کند و جنس خاک نيز بسيار شور است و بافت سنگين و قليايى دارد. املاح موجود در خاک نيز عمدتاً از کلريد سديم و کلرورهاى سديم و منيزيم تشکيل شده*اند. با توجه به کيفيت و جنس خاک تصور مى*رود که درختان مزبور فقط در چنين شرايطى مى*توانند رشد و نمو کنند.
مساعد بودن شرايط اکولوژيکى، اين جنگل*ها را به زيستگاه بسيار مناسب پرندگان مهاجر در فصول سرد تبديل کرده است. در ساير فصول نيز که پرندگان بومى محل مناسبى براى زيست نمى*يابند، به اين جنگل*ها پناه مى*آورند. غير از پرندگان آبزى و آبچر و مهاجر، خزندگان و ماهى*ها و حتى برخى از بندپايان و دوکفه**اى*ها نيز در ميان اين جنگل*ها مشاهده شده*اند. لاک*پشت*هاى سبز و عقابى و مارهاى دريايى سمى، * از جمله جانداران ويژهٔ* اکوسيستم جنگل*هاى حرا (مانگرو)ى ايران هستند. حواصيل بزرگ هندى، حواصيل سبز و خاکسترى، فلامينگو، پليکان، انواع سليم، عقاب ماهيگير، کفچه نوک، کاکايى و انواع ديگرى از پرندگان در اکوسيستم*هاى حراى ايران زندگى مى*کنند. نقش مهم ديگر اين جنگل*ها، مناسب بودن بستر آن*ها براى تخم*ريزى ماهيان خليج*فارس است.
مقاله 2
جنگلهای مانگرواکوسیتمهای کاملا ویژه ای هستند که اجتماعات گیاهی و جانوری آنها در ارتباط با شرایط خاصی می تواند شکل گیرد.جنگلهای حرا جنوب ایران در نوار ساحلی خایج فارس و دریای عمان آخرین پراکنش جنگلهای مانگرو در جنوب شرقی آسیا به شمار میروند. این جنگلها از یک یا گاهی دوگونه مانگرو تشکیل شده و فراوان ترین گونه آن حرا است که در منطقه حفاظت شده حرا به تنهایی حضور دارد. جذر و مد آب دریا در سواحل که بطور موزون و مستمر هر روز انجام می شود در شکل گیری تنوع حیات این اکوسیستم نقش اساسی دارد.منطقه حفاظت شده حرا که در تنگ خوران بین جزیره قشم ، سواحل حوزه بندر خمیر و در مصب و دلتای رودخانه مهران قرار گرفته از سال 1351 انتخاب و تحت حفاظت قرار گرفته است .
بندر خمیر در شمال غرب منطقه حفاظت شده مهمترین شهر اطراف منطقه محسوب می شود بنادر پل - لافت کهنه و لافت نو نیز آبادیهای مهم حاشیه این منطقه محسوب میشوند که پل در نوار ساحلی شمالی و بنادر لافت در شرق منطقه واقع شده اند. جاده اصلی بندرعباس به بندر خمیر از شمال منطقه عبور می کند و تمامی قسمتهای منطقه بویژه از طریق دو بندر لافت و پل توسط قایق قابل دسترسی است . این جنگلها نه تنها در سطح ملی حائز اهمیت هستند. بلکه دارای دو نوع ذخیرگاه زیستکره (MAB) و تالاب بین المللی نیز می باشند . این جنگلها با محیط زیست پویا ، ساز و کارهای پیچیده ، پرندگان نادر، آبزیان غیر متعارف ، کارکردهای مختلف ، ارزشها و زیباییهای سحرانگیز، خود پدیده های شگفت انگیزی می باشند که برای طیق گسترده ای از مردم از جذابیت های خاصی برخوردارند.قابلیتهای پژوهشی و آموزشی این نظام اکولوژیک استثنایی و منحصر به فرد همانقدر برای دانشجویان جذابیت دارد که دیدن غروب سحرانگیز جنگلهای نیمه شناور آن برای مردم عادی . این جنگلها کانون دیدنیهای غیر متعارف و حیرت آور است .
دیدن ماهی خزنده ، پرندگان نادر همچون اگرت بزرگ ، گیلان شاه و حواصیل هندی در کنار عقاب ماهیگیر، نوک قاشقی ، پلیکانها و فلامینگوها همیشه امکان پذیر نیست اما جنگلها همیشه بهار دریایی حرا همه این دیدنیها را یکجا به بازدید کنندگان خود سخاوتمندانه عرضه می کنند. بی دلیل نیست که امروز مناطق حفاظت شده در کل نوار ساحلی جنوب کشور و بویژه در عرصه مانگروها این میراثهای طبیعی بی همتا را برای نسل حاضر و اتی حفظ کنیم .
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com (http://www.irandeserts.com/)
نام انگلیسی : harra protected are (mangro) نام فارسی : منطقه حفاظت شده جنگل*هاى حرا (مانگرو)
منطقه حفاظت شده جنگل*هاى حرا (مانگرو)، جزيره قشم
گونهٔ* جنگلى حرا (مانگرو) از ويژگى*هاى اکوسيستم سواحل جنوبى ايران است که به طور پراکنده، از تنگهٔ هرمز به سمت شرق و اقيانوس هند، در سواحل عمان، پديد آمده*اند. اين جنگل*ها در سواحل خليج*فارس، در اطراف بندر لافت، شمال جزيرهٔ قشم، * بندر خمير و در کانون*هاى متراکم ديده مى*شوند. ابوعلى*سينا، دانشمند بزرگ ايرانى، درخت اين جنگل*ها را حرا ناميده است.
جنگل حرا در اطراف جزيرهٔ قشم*، در نوارى به عرض ۵۰ تا ۵۰۰ متر کشيده شده و محدوده**اى برابر با ۱۵۰ کيلومتر و مساحتى معادل ۸۲۳۶ هکتار را در بر گرفته است. اگر آب*هاى نواحى باتلاقى و مساحت نقاط خالى منظور نشود، مساحت واقعى اين جنگل در حدود ۶۰۱۲ هکتار مى*باشد. وسيع*ترين قسمت جنگل*هاى حرا در آب*هاى بندر لافت و بندر پل در شمال غربى جزيرهٔ قشم، و در فاصلهٔ* ۱۴۰ کيلومترى غرب بندرعباس قرار دارد.
اين جنگل*هاى ماندابى بر روى خاک*هاى لجنى ناشى از رسوب خاک*هاى حاصل از فرسايش سواحل رشد يافته*اند و دائماً در معرض جزر و مد آب قرار دارند؛ به طورى که در زمان جزر، * درختان و بستر لجنى آن*ها از آب بيرون آمده و به صورت جزايرى پراکنده نمايان مى*شوند و در واقع مد، * تمامى جنگل حرا به زير آب رفته و ناپديد مى*شود. اصولاً درخت حرا در نقاطى مى*رويد که در مواقع مد دريا به زير آب بروند. در نقاط مرتفع*تر بستر دريا از اين گونه درخت مشاهده نمى*شود.
درختان حرا آب شور دريا را شيرين کرده و از آن تغذيه مى*کنند. اين درختان يک دورهٔ رويشى منظم دارند و معمولاً در اواخر تيرماه و اواسط مردادماه به گل مى*نشينند و ميوه مى**دهند. گل آن*ها زرد روشن است و ميوهٔ آن*ها شيرين و گواراست. ميوهٔ* اين درختان بادامى شکل است و پس از مدتى بر روى پايهٔ* مادرى شکفته شده و دانهٔ* آن جوانه مى*زند و سپس به داخل آب مى*افتد. جريان شديد امواج، بذر گياه را به نواحى کم*تحرک*تر دريا مى*برد. بذر حرا پس از تثبيت بر روى لايه*هاى خاک دريا، رشد و نمو مى*کند. در فاصلهٔ بين قشم و بندر خمير، جريان امواج بسيار اندک است و بدين جهت، اکثر بذرها در همين نواحى رشد مى*کنند.
درخت حرا که ارتفاع آن گاهى به ۴ متر مى*رسد و قطر تنهٔ* آن تا ۳۰ سانتى*متر است، برگ*هاى بيضوى*شکل و کشيده با قاعدهٔ انتهايى بسيار باريک دارد. برگ حرا علاوه بر خاصيت خوش خوراکى براى دام، ارزش غذايى معادل يونجه و جو دارد. ريشهٔ آن*ها زانويى، هوايى و اسفنجى و معمولاً سطحى است. البته ريشه*هاى اين درخت بالاتر از سطح زمين قرار مى*گيرند و در عمل تنفس شرکت مى*کنند. ريشه*هاى درخت حرا به علت تراکم زياد نمک در آب دريا و اشباع خاک از آب دريا، معمولاً زياد گسترده نمى*شوند.
دامداران سنتى جزيرهٔ قشم از برگ اين درخت براى تغذيهٔ دام و چهارپايان خود استفاده مى*کنند. وسعت اين جنگل نسبت به گذشته يک روند کاهش را نشان مى*دهد. براى حفظ تعادل اکوسيستم و به منظور جلوگيرى از انهدام اين جنگل*هاى نادر جهان، * در سال ۱۳۵۱ منطقهٔ* مزبور حفاظت شده اعلام شده است.
در مناطق تحت پوشش حرا که در اصطلاح خور ناميده مى*شود، * عمق آب از ۳ متر تجاوز نمى*کند و جنس خاک نيز بسيار شور است و بافت سنگين و قليايى دارد. املاح موجود در خاک نيز عمدتاً از کلريد سديم و کلرورهاى سديم و منيزيم تشکيل شده*اند. با توجه به کيفيت و جنس خاک تصور مى*رود که درختان مزبور فقط در چنين شرايطى مى*توانند رشد و نمو کنند.
مساعد بودن شرايط اکولوژيکى، اين جنگل*ها را به زيستگاه بسيار مناسب پرندگان مهاجر در فصول سرد تبديل کرده است. در ساير فصول نيز که پرندگان بومى محل مناسبى براى زيست نمى*يابند، به اين جنگل*ها پناه مى*آورند. غير از پرندگان آبزى و آبچر و مهاجر، خزندگان و ماهى*ها و حتى برخى از بندپايان و دوکفه**اى*ها نيز در ميان اين جنگل*ها مشاهده شده*اند. لاک*پشت*هاى سبز و عقابى و مارهاى دريايى سمى، * از جمله جانداران ويژهٔ* اکوسيستم جنگل*هاى حرا (مانگرو)ى ايران هستند. حواصيل بزرگ هندى، حواصيل سبز و خاکسترى، فلامينگو، پليکان، انواع سليم، عقاب ماهيگير، کفچه نوک، کاکايى و انواع ديگرى از پرندگان در اکوسيستم*هاى حراى ايران زندگى مى*کنند. نقش مهم ديگر اين جنگل*ها، مناسب بودن بستر آن*ها براى تخم*ريزى ماهيان خليج*فارس است.
مقاله 2
جنگلهای مانگرواکوسیتمهای کاملا ویژه ای هستند که اجتماعات گیاهی و جانوری آنها در ارتباط با شرایط خاصی می تواند شکل گیرد.جنگلهای حرا جنوب ایران در نوار ساحلی خایج فارس و دریای عمان آخرین پراکنش جنگلهای مانگرو در جنوب شرقی آسیا به شمار میروند. این جنگلها از یک یا گاهی دوگونه مانگرو تشکیل شده و فراوان ترین گونه آن حرا است که در منطقه حفاظت شده حرا به تنهایی حضور دارد. جذر و مد آب دریا در سواحل که بطور موزون و مستمر هر روز انجام می شود در شکل گیری تنوع حیات این اکوسیستم نقش اساسی دارد.منطقه حفاظت شده حرا که در تنگ خوران بین جزیره قشم ، سواحل حوزه بندر خمیر و در مصب و دلتای رودخانه مهران قرار گرفته از سال 1351 انتخاب و تحت حفاظت قرار گرفته است .
بندر خمیر در شمال غرب منطقه حفاظت شده مهمترین شهر اطراف منطقه محسوب می شود بنادر پل - لافت کهنه و لافت نو نیز آبادیهای مهم حاشیه این منطقه محسوب میشوند که پل در نوار ساحلی شمالی و بنادر لافت در شرق منطقه واقع شده اند. جاده اصلی بندرعباس به بندر خمیر از شمال منطقه عبور می کند و تمامی قسمتهای منطقه بویژه از طریق دو بندر لافت و پل توسط قایق قابل دسترسی است . این جنگلها نه تنها در سطح ملی حائز اهمیت هستند. بلکه دارای دو نوع ذخیرگاه زیستکره (MAB) و تالاب بین المللی نیز می باشند . این جنگلها با محیط زیست پویا ، ساز و کارهای پیچیده ، پرندگان نادر، آبزیان غیر متعارف ، کارکردهای مختلف ، ارزشها و زیباییهای سحرانگیز، خود پدیده های شگفت انگیزی می باشند که برای طیق گسترده ای از مردم از جذابیت های خاصی برخوردارند.قابلیتهای پژوهشی و آموزشی این نظام اکولوژیک استثنایی و منحصر به فرد همانقدر برای دانشجویان جذابیت دارد که دیدن غروب سحرانگیز جنگلهای نیمه شناور آن برای مردم عادی . این جنگلها کانون دیدنیهای غیر متعارف و حیرت آور است .
دیدن ماهی خزنده ، پرندگان نادر همچون اگرت بزرگ ، گیلان شاه و حواصیل هندی در کنار عقاب ماهیگیر، نوک قاشقی ، پلیکانها و فلامینگوها همیشه امکان پذیر نیست اما جنگلها همیشه بهار دریایی حرا همه این دیدنیها را یکجا به بازدید کنندگان خود سخاوتمندانه عرضه می کنند. بی دلیل نیست که امروز مناطق حفاظت شده در کل نوار ساحلی جنوب کشور و بویژه در عرصه مانگروها این میراثهای طبیعی بی همتا را برای نسل حاضر و اتی حفظ کنیم .
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com (http://www.irandeserts.com/)