mahdi3000
۱۳۹۱-۰۸-۲۲, 22:36
خرچنگ های آبزی
Aquatic Crabs
این خرچنگها تمام و یا بیشتر وقت خود را در آب بسر میبرند . آنها طبیعتاُ اگر موفق شوند شکارچی ماهی ها و دیگر آبزیان هستند ولی انواع کوچکتر به شرطی که همسایگانشان در کف آکواریوم به استراحت نپردازند برای مخازن عمومی مناسبند و می توان گفت که برای ماهی ها و دیگر آبزیان خطری ندارند .
آنها آب لب شود را به آب شیرین ترجیح می دهند و در صورتی که کمی نمک به آب اضافه شود می توانند خود را با آن تطبیق دهند و بهتر است که جزیره ای برای آنها در آکواریوم تعبیه کرد تا بتوانند گاهی از آب بیرون بیایند و استراحت کنند .
در طبیعت خرچنگها از آب شور به سمت آب شیرین می روند ولی برای جفت گیری و تخم گذاری به آب شورتر و یا گاهی به دریا بر می گردند .
برنامه غذایی خرچنگها با عنایت به همه چیز خوار بودنشان باید شامل غذاهای زنده و منجمدی چون کرم خونی ، صدف ، حلزون ، دافنی و آرتمیا با اضافه غذاهای گیاهی مانند سبزیجات و گاهی تکه های کوچک میوه به همراه پلت های مخصوص میگو و خرچنگ و ویفرهای گیاهی باشد . قابل توجه است که اگر به اندازه کافی غذای گیاهی در اختیارشان قرار ندهید به گیاهان آکواریوم حمله ور می شوند و آنها را تخریب می کنند .
تولید مثل :
پرورش دهندگان از دو روش برای تولید خرچنگها استفاده میکنند که به روش ساده و تخصصی معروف شده اند . در روش ساده که فراگیرتر نیز هست آنها از چند گونه میگو در کنار خرچنگها و همزیستی بین این دو آبزی بهره می برند و در روش تخصصی که روشی بسیار پیچیده است به تجهیزات پیشرفته و در کنار همین روش همزیستی بین میگو و خرچنگ استفاده می گردد .
وقتی لاروهای خرچنگ از تخمهای ریزشان متولد میشوند شباهت بسیاری به لارو میگو دارند . آنها دارای 3 جفت شاخک که کار اندام شنا ، چشم ، چشایی ، شنوایی و لامسه و اندام تغذیه را همه با هم انجام می دهند ، هستند .
پس از مدتی رفته رفته اندام دیگر آنها نیز رشد کرده و بوجود می آیند تا کم کم شبیه والدین خودشان بشوند . در شرایط طبیعی لاروها از پلانگتونها تغذیه می کنند . در آکواریوم بیشتر نوزادان تلف می شوند و تنها چند صد لارو از میان صدها هزار **** که گذاشته می شوند به سن بلوغ می رسند . از اینرو برای تولید تجاری نیاز به روش تولید تخصصی است .
در حقیقت تولید خرچنگ برای آکواریوم داران گرچه تعداد کمی از آنها زنده می مانند ، نسبتاُ ساده است . با کمی تعویض آب برای رسیدن تدریجی به شرایط مناسب برای والدین که همان آب نسبتاُ شور است خرچنگها تخمگذاری می کنند . خرچنگ ماده تخمها را زیر صفحه پلئویود واقع در زیر شکم خود حمل می کند . پس از 3 همفته تخمها باز شده و در آب رها می شوند . در این زمان است که کار بسیار دشوار و نزدیک به غیر ممکن آکواریوم دار شروع می شود . لاروها باید با غذاهایی مانند پلانگتون ، فیتوپلانگتون و روتیفر تغذیه گردند و در عین حال کیفیت آب در تمام طول مدت بالا و نزدیک به آب دریا باقی بماند .
http://emruzi.ir/up/uploads/13527506591.jpg
http://emruzi.ir/up/uploads/13527506602.jpg
منبع :
اطلس ماهیان آب شیرین : مهدی اعظمی
تایپ و اسکن : mahdi3000
Aquatic Crabs
این خرچنگها تمام و یا بیشتر وقت خود را در آب بسر میبرند . آنها طبیعتاُ اگر موفق شوند شکارچی ماهی ها و دیگر آبزیان هستند ولی انواع کوچکتر به شرطی که همسایگانشان در کف آکواریوم به استراحت نپردازند برای مخازن عمومی مناسبند و می توان گفت که برای ماهی ها و دیگر آبزیان خطری ندارند .
آنها آب لب شود را به آب شیرین ترجیح می دهند و در صورتی که کمی نمک به آب اضافه شود می توانند خود را با آن تطبیق دهند و بهتر است که جزیره ای برای آنها در آکواریوم تعبیه کرد تا بتوانند گاهی از آب بیرون بیایند و استراحت کنند .
در طبیعت خرچنگها از آب شور به سمت آب شیرین می روند ولی برای جفت گیری و تخم گذاری به آب شورتر و یا گاهی به دریا بر می گردند .
برنامه غذایی خرچنگها با عنایت به همه چیز خوار بودنشان باید شامل غذاهای زنده و منجمدی چون کرم خونی ، صدف ، حلزون ، دافنی و آرتمیا با اضافه غذاهای گیاهی مانند سبزیجات و گاهی تکه های کوچک میوه به همراه پلت های مخصوص میگو و خرچنگ و ویفرهای گیاهی باشد . قابل توجه است که اگر به اندازه کافی غذای گیاهی در اختیارشان قرار ندهید به گیاهان آکواریوم حمله ور می شوند و آنها را تخریب می کنند .
تولید مثل :
پرورش دهندگان از دو روش برای تولید خرچنگها استفاده میکنند که به روش ساده و تخصصی معروف شده اند . در روش ساده که فراگیرتر نیز هست آنها از چند گونه میگو در کنار خرچنگها و همزیستی بین این دو آبزی بهره می برند و در روش تخصصی که روشی بسیار پیچیده است به تجهیزات پیشرفته و در کنار همین روش همزیستی بین میگو و خرچنگ استفاده می گردد .
وقتی لاروهای خرچنگ از تخمهای ریزشان متولد میشوند شباهت بسیاری به لارو میگو دارند . آنها دارای 3 جفت شاخک که کار اندام شنا ، چشم ، چشایی ، شنوایی و لامسه و اندام تغذیه را همه با هم انجام می دهند ، هستند .
پس از مدتی رفته رفته اندام دیگر آنها نیز رشد کرده و بوجود می آیند تا کم کم شبیه والدین خودشان بشوند . در شرایط طبیعی لاروها از پلانگتونها تغذیه می کنند . در آکواریوم بیشتر نوزادان تلف می شوند و تنها چند صد لارو از میان صدها هزار **** که گذاشته می شوند به سن بلوغ می رسند . از اینرو برای تولید تجاری نیاز به روش تولید تخصصی است .
در حقیقت تولید خرچنگ برای آکواریوم داران گرچه تعداد کمی از آنها زنده می مانند ، نسبتاُ ساده است . با کمی تعویض آب برای رسیدن تدریجی به شرایط مناسب برای والدین که همان آب نسبتاُ شور است خرچنگها تخمگذاری می کنند . خرچنگ ماده تخمها را زیر صفحه پلئویود واقع در زیر شکم خود حمل می کند . پس از 3 همفته تخمها باز شده و در آب رها می شوند . در این زمان است که کار بسیار دشوار و نزدیک به غیر ممکن آکواریوم دار شروع می شود . لاروها باید با غذاهایی مانند پلانگتون ، فیتوپلانگتون و روتیفر تغذیه گردند و در عین حال کیفیت آب در تمام طول مدت بالا و نزدیک به آب دریا باقی بماند .
http://emruzi.ir/up/uploads/13527506591.jpg
http://emruzi.ir/up/uploads/13527506602.jpg
منبع :
اطلس ماهیان آب شیرین : مهدی اعظمی
تایپ و اسکن : mahdi3000