Mehdi69
۱۳۹۳-۰۸-۱۵, 19:36
ممنون که در بحث شرکت کردید و نظرتون رو گفتید
هیچ چیز قطعیت 100% نیست
اما با توجه به اینکه این ماهی ها تقریبا تا 10 -15 روز قبل پیش خودم بودن و تکثیر من هستند احتمال هگزامیتا رو بیشتر میدونم
چاله سر با منشا فقر مواد معدنی معمولا خنثی هست و اطرافش التهاب نداره ، التهاب اطراف چاله و زخم شکل بودنش با تجربه من نشونه فعالیت انگل هست ( البته چون شرایط آب تانکهای یحیی رو میدونم و سیفونهای مرتب داره احتمال بالا بودن فاکتورهای نیتروژن صفر هست که اون هم میتونه باعث التهاب در نارسایی های پوستی ماهی بشه )
سلام
سیفون کردن خیلی لازمه اما اون لوله ی سیفون رو اکثر ماهی دار ها بعد از سیفون هر جا برسه پرت میکنن تا زمان بعدی
که همین سیفون چون خیسه میتونه آلودگی محیط رو جذب کنه و باعث این بیماری بشه
خود سیستم های لوله کشی توی ایران انقدر قدیمی هستن که خودشون باعث وجود عوامل بیماری زا توی آب میشن
برا همین الان همه دارن میرن سمت دستگاه تصفیه
توی عکس یه سوراخ قرمز دیده میشه که توی هگزامیتا سوراخ های صورت و سر اصلا خونی نیستن چرکی هم نباید باشن چاله ای هستن که پوست از بین نمیره
یحیی هم که اشاره به جوش چرکی کرد تنها دلیل جوش هم همین وجود باکتری های گرم منفی توی آب هستن
من روی ماهیم ه این سوراخ توی صورت رو داشت هر راهی بگی امتحان کردم فقط فهمیدم مترونیدازول هیچ کاری برای هگزامیتا انجام نمیده
البته این هم امکانش زیاده که بعد از جوش چرکی و شرایط بد ماهی و ضعف ایمنی ماهی سریعا دچار هگزامیتا هم بشه
درست مثل پلیگ که همراهش بیماری های دیگه هم میتونن به وجود بیان هگزا هم میتونه با بیماری دیگه ای به وجود بیاد
اگر هم یحیی اشاره میکرد آخرین بار چه زمانی ماهی جدید وارد کرده خیلی خوب میشد چون اگر مدت زیادی از ورود آخرین ماهیش گذشته باشه که احتمال انگل ضعیف تر هم میشه
ولی این یه تجربه ی شخصیه که کلا پارازیت های درونی ماهی رو زمانی میشه از بین برد که دیگه خود ماهی هم کشته شده باشه
بدترین پارازیت ها هم همین فلاجلات ها هستن
تازمانی که ماهی زندست پارازیت داخلی هم زنده میمونه من بهترین و معروف ترین دارو ها رو استفاده کردم هم برا هگزامیتای فلاور و هم داروی تریمازول رو برای گلدفیش
هیچ کدوم جواب ندادن فقط بیماری بعد از نهفتگی کوتاه مدت دچار جهش شد
:love_heart:
هیچ چیز قطعیت 100% نیست
اما با توجه به اینکه این ماهی ها تقریبا تا 10 -15 روز قبل پیش خودم بودن و تکثیر من هستند احتمال هگزامیتا رو بیشتر میدونم
چاله سر با منشا فقر مواد معدنی معمولا خنثی هست و اطرافش التهاب نداره ، التهاب اطراف چاله و زخم شکل بودنش با تجربه من نشونه فعالیت انگل هست ( البته چون شرایط آب تانکهای یحیی رو میدونم و سیفونهای مرتب داره احتمال بالا بودن فاکتورهای نیتروژن صفر هست که اون هم میتونه باعث التهاب در نارسایی های پوستی ماهی بشه )
سلام
سیفون کردن خیلی لازمه اما اون لوله ی سیفون رو اکثر ماهی دار ها بعد از سیفون هر جا برسه پرت میکنن تا زمان بعدی
که همین سیفون چون خیسه میتونه آلودگی محیط رو جذب کنه و باعث این بیماری بشه
خود سیستم های لوله کشی توی ایران انقدر قدیمی هستن که خودشون باعث وجود عوامل بیماری زا توی آب میشن
برا همین الان همه دارن میرن سمت دستگاه تصفیه
توی عکس یه سوراخ قرمز دیده میشه که توی هگزامیتا سوراخ های صورت و سر اصلا خونی نیستن چرکی هم نباید باشن چاله ای هستن که پوست از بین نمیره
یحیی هم که اشاره به جوش چرکی کرد تنها دلیل جوش هم همین وجود باکتری های گرم منفی توی آب هستن
من روی ماهیم ه این سوراخ توی صورت رو داشت هر راهی بگی امتحان کردم فقط فهمیدم مترونیدازول هیچ کاری برای هگزامیتا انجام نمیده
البته این هم امکانش زیاده که بعد از جوش چرکی و شرایط بد ماهی و ضعف ایمنی ماهی سریعا دچار هگزامیتا هم بشه
درست مثل پلیگ که همراهش بیماری های دیگه هم میتونن به وجود بیان هگزا هم میتونه با بیماری دیگه ای به وجود بیاد
اگر هم یحیی اشاره میکرد آخرین بار چه زمانی ماهی جدید وارد کرده خیلی خوب میشد چون اگر مدت زیادی از ورود آخرین ماهیش گذشته باشه که احتمال انگل ضعیف تر هم میشه
ولی این یه تجربه ی شخصیه که کلا پارازیت های درونی ماهی رو زمانی میشه از بین برد که دیگه خود ماهی هم کشته شده باشه
بدترین پارازیت ها هم همین فلاجلات ها هستن
تازمانی که ماهی زندست پارازیت داخلی هم زنده میمونه من بهترین و معروف ترین دارو ها رو استفاده کردم هم برا هگزامیتای فلاور و هم داروی تریمازول رو برای گلدفیش
هیچ کدوم جواب ندادن فقط بیماری بعد از نهفتگی کوتاه مدت دچار جهش شد
:love_heart: