Morteza.g
۱۳۹۶-۰۲-۰۲, 21:52
http://www.emruzi.com/upc.php?file=1492884450416770_img_20170422_223528. jpg
⭕️ماهی سونگ يا بچ
نامهای علمی و عمومی:
نام علمی اين ماهی Barbus Esocinus می باشد و يكی از گونه های خانواده بزرگ كپور ماهيان Cyprinidae است. اين ماهی را در زبان انگليسی به نامهای Pike like-carp به معنی اردك ماهی كپور مانند يا Pike Barb به معنی اردك ماهی سبيل دار و Mangar می شناسند. نامهايی كه در ايران بر روی اين ماهی نهاده اند عبارتند از: سونگ، بچ (در شمال خوزستان و لرستان)، عنزه يا عنزاه، ناربچ يا عنزه بچ (البته در اهواز و جنوب خوزستان و نميدانيم به چه معنی است)، بل زرد و بيز.
در عراق بيشتر به اين ماهی بيز (bizz) گفته می شود اما به آن آزاد ماهی دجله و فرات نيز می گويند.
مشخصات كليدی:
اين گونه بواسطه داشتن دو جفت سبيلك، اندازه بزرگ و بدن كشيده، سر مخروطی شكل و فشرده شده، وجود يك خار دندانه دار در باله پشتی، تعداد زياد پولكها در خط آشكار طرفين ماهی (63-78)، لب های متعادل و فاقد خالهاب بزرگ در جناحين ماهی مشخص می شود.
ريخت شناسی:
محل اتصال سر به تنه، شيب تندی دارد. دهانش بزرگ و تقريبأ افقی است و در نگاه اول ما را به ياد اردك ماهی می اندازد. لبها تا پشت حاشيه زير چشم كشيده شده است. لبها لاغر تا متعادل هستند و سبيلكها لاغر تا خيلی لاغر می باشند. سبيلكهای جلويی تا سوراخ بينی نمی رسند و سبيلكهای عقبی از چشم ماهی هم عبور نمی كنند. آخرين شعاع باله پشتی با تراكم كم دندانه، بسيار قدرتمند است. باله پشتی دارای 12 شعاع، باله مخرجی دارای 8 شعاع، باله سينه ای 18-16 شعاع و باله شكمی 8 شعاع دارد. پولكها بطور منظم چيده شده اند. كوچكترين شان از جلوی گردن تا باله سينه ای می باشد. در كنار شكم ماهی پولكهايی وجود دارد. پولكها دارای كانون مركزی، بيشمار شعاع ظريف و حاشيه موجدار يا ساده می باشند. مجموع پره های آبشش ماهی 12-8 می باشد. دندانهای حلقی اين ماهی دارای فرمول 5،3،2-2،3،5 می باشد. مجموعأ 48 مهره دارند. سوراخ بينی باريك و كشيده است و نزديك چشمها می باشد.
رنگ آميزی:
در پشت شاهد خالهای سياه در زمينه سبز زيتونی می باشيم. خالها به سوی باله پشتی كشيده شده اند. ممكن است خالها ضعيف يا حتی فاقد خال باشند اما اين موارد به ندرت مشاهده می شود. رنگ كلی باله های مخرجی و نزديك دم قرمز تيره است. رنگ پهلو ها و شكم نقره ای روشن می باشد. چشم ها زرد فام است. باله های ماهيان جوان زرد كمرنگ تا زرد گوگردی است.
اندازه:
اين ماهی به دفعات با وزن بيش از 130 كيلوگرم در كشورهای ايران، عراق و سوريه مشاهده و صيد شده است. معمولأ تروفه های بالای 100 كيلوگرم بيش از 2 متر طول دارند. در ايران تروفه های تا 80 كيلوگرم به كررات گزارش شده است ولی يكی دو مورد تا اندازه 150 كيلوگرم با طولی معادل 210 سانتيمتر در رودخانه دز نيز گزارش شده است. اما به طور كل اين ماهی به طول 250 سانتيمتر و وزنی بيش از 140 كيلوگرم نيز می رسد.
http://www.emruzi.com/upc.php?file=149288447661552_img_20170422_223643.j pg
زيستگاه:
اين ماهی در خارج از كشور در حوضه های آبريز رودخانه های دجله و فرات در كشورهای عراق، سوريه و تركيه يافت می شود. در ايران در حوضه های آبريز شمال خليج فارس، دشت خوزستان و استانهای كرمانشاه، لرستان و كردستان يافت می شوند. از جمله رودخانه هايی كه تروفه های بزرگ در آنها مشاهده شده است می توان به رودخانه سيمره، دز و گاماسياب اشاره نمود.
تغذيه:
آنها معمولأ همه چيز خوار هستند ولی پس از سن بلوغ بيشتر گوشتخوار می شوند و از ماهيان كوچكتر و جوجه پرندگان تغذيه می كنند. صيادان محلی برای صيد اين ماهی عظيم الجثه از جگر گوسفند نيز استفاده می نمايند. خمير نان نيز يكی از طعمه های طبيعی اين ماهی است. طعمه های مصنوعی نيز از جمله قاشقكها براي صيد آنها مورد استفاده قرار می گيرد.
http://www.emruzi.com/upc.php?file=149297215074525_img_20170423_223245.j pg
⭕️ماهی سونگ يا بچ
نامهای علمی و عمومی:
نام علمی اين ماهی Barbus Esocinus می باشد و يكی از گونه های خانواده بزرگ كپور ماهيان Cyprinidae است. اين ماهی را در زبان انگليسی به نامهای Pike like-carp به معنی اردك ماهی كپور مانند يا Pike Barb به معنی اردك ماهی سبيل دار و Mangar می شناسند. نامهايی كه در ايران بر روی اين ماهی نهاده اند عبارتند از: سونگ، بچ (در شمال خوزستان و لرستان)، عنزه يا عنزاه، ناربچ يا عنزه بچ (البته در اهواز و جنوب خوزستان و نميدانيم به چه معنی است)، بل زرد و بيز.
در عراق بيشتر به اين ماهی بيز (bizz) گفته می شود اما به آن آزاد ماهی دجله و فرات نيز می گويند.
مشخصات كليدی:
اين گونه بواسطه داشتن دو جفت سبيلك، اندازه بزرگ و بدن كشيده، سر مخروطی شكل و فشرده شده، وجود يك خار دندانه دار در باله پشتی، تعداد زياد پولكها در خط آشكار طرفين ماهی (63-78)، لب های متعادل و فاقد خالهاب بزرگ در جناحين ماهی مشخص می شود.
ريخت شناسی:
محل اتصال سر به تنه، شيب تندی دارد. دهانش بزرگ و تقريبأ افقی است و در نگاه اول ما را به ياد اردك ماهی می اندازد. لبها تا پشت حاشيه زير چشم كشيده شده است. لبها لاغر تا متعادل هستند و سبيلكها لاغر تا خيلی لاغر می باشند. سبيلكهای جلويی تا سوراخ بينی نمی رسند و سبيلكهای عقبی از چشم ماهی هم عبور نمی كنند. آخرين شعاع باله پشتی با تراكم كم دندانه، بسيار قدرتمند است. باله پشتی دارای 12 شعاع، باله مخرجی دارای 8 شعاع، باله سينه ای 18-16 شعاع و باله شكمی 8 شعاع دارد. پولكها بطور منظم چيده شده اند. كوچكترين شان از جلوی گردن تا باله سينه ای می باشد. در كنار شكم ماهی پولكهايی وجود دارد. پولكها دارای كانون مركزی، بيشمار شعاع ظريف و حاشيه موجدار يا ساده می باشند. مجموع پره های آبشش ماهی 12-8 می باشد. دندانهای حلقی اين ماهی دارای فرمول 5،3،2-2،3،5 می باشد. مجموعأ 48 مهره دارند. سوراخ بينی باريك و كشيده است و نزديك چشمها می باشد.
رنگ آميزی:
در پشت شاهد خالهای سياه در زمينه سبز زيتونی می باشيم. خالها به سوی باله پشتی كشيده شده اند. ممكن است خالها ضعيف يا حتی فاقد خال باشند اما اين موارد به ندرت مشاهده می شود. رنگ كلی باله های مخرجی و نزديك دم قرمز تيره است. رنگ پهلو ها و شكم نقره ای روشن می باشد. چشم ها زرد فام است. باله های ماهيان جوان زرد كمرنگ تا زرد گوگردی است.
اندازه:
اين ماهی به دفعات با وزن بيش از 130 كيلوگرم در كشورهای ايران، عراق و سوريه مشاهده و صيد شده است. معمولأ تروفه های بالای 100 كيلوگرم بيش از 2 متر طول دارند. در ايران تروفه های تا 80 كيلوگرم به كررات گزارش شده است ولی يكی دو مورد تا اندازه 150 كيلوگرم با طولی معادل 210 سانتيمتر در رودخانه دز نيز گزارش شده است. اما به طور كل اين ماهی به طول 250 سانتيمتر و وزنی بيش از 140 كيلوگرم نيز می رسد.
http://www.emruzi.com/upc.php?file=149288447661552_img_20170422_223643.j pg
زيستگاه:
اين ماهی در خارج از كشور در حوضه های آبريز رودخانه های دجله و فرات در كشورهای عراق، سوريه و تركيه يافت می شود. در ايران در حوضه های آبريز شمال خليج فارس، دشت خوزستان و استانهای كرمانشاه، لرستان و كردستان يافت می شوند. از جمله رودخانه هايی كه تروفه های بزرگ در آنها مشاهده شده است می توان به رودخانه سيمره، دز و گاماسياب اشاره نمود.
تغذيه:
آنها معمولأ همه چيز خوار هستند ولی پس از سن بلوغ بيشتر گوشتخوار می شوند و از ماهيان كوچكتر و جوجه پرندگان تغذيه می كنند. صيادان محلی برای صيد اين ماهی عظيم الجثه از جگر گوسفند نيز استفاده می نمايند. خمير نان نيز يكی از طعمه های طبيعی اين ماهی است. طعمه های مصنوعی نيز از جمله قاشقكها براي صيد آنها مورد استفاده قرار می گيرد.
http://www.emruzi.com/upc.php?file=149297215074525_img_20170423_223245.j pg