M3YSAM
۱۳۹۱-۰۸-۲۷, 17:53
http://emruzi.com/up/uploads/138307826340691.jpg (http://emruzi.com/up/)
با سلام
امروز میخوام شمارو با یکی دیگه از شاهکارهای خلقت آشنا کنم _فنچ گلدین_
فنچ گلدین
نگهداری فنچ های گلدین سخت نیست با این وجود آنها تقریبا گران قیمت بوده و معمولا بوسیله ی افراد با تجربه نگهداری میشوند.
همچنین تکثیر و پرورش فنچ های گلدین زیاد سخت نبوده و آنها در کلنی ها یا در قفس به صورت جفت به خوبی قادر به تولید مثل هستند.
یک تازه کار برای یادگیری چگونگی نگهداری از این پرنده باید کار خود را با یک فنچ گورخری یا زبرا شروع کند. آنها بسیار ارزان تر بوده، نیاز های محیطی یکسانی داشته و رفتار های مشابه بسیاری دارند.
نام علمی: chloebia gouldiae / poephila gouldian
مشخصات
اندازه ی فنچ های گلدین از 5.5 تا 6 اینچ (14 تا 15 سانتی متر) بوده و نوع ماده ی این پرنده کمی کوچکتر است . پرنده های نر بسیار رنگارنگ تر بوده و ماده کمی کسل کننده و کم نقش و نگارتر بوده خصوصا رنگ سینه شان از شدت رنگ کمتری برخوردار است.
نرهای معمولی سینه ی بنفش، شکم زرد و بدن سبز دارند. گلدین سرسیاه رایجترین نوع گلدین در حیات وحش است، ولی حدودا از هر 4 فنچ 1 عدد از آنها سر قرمز داشته و در بعضی مواقع نادر میتوانند سر زرد رنگ داشته باشند
پرورش دهندگان پرنده را در جهش های مختلف رنگی از جمله: سینه سفید، سر زرد، سینه سرخ، سینه ابی، بدن ابی و بدن سفید پرورش داده اند.
پراکنش
فنچ های گلدین در کوئینزلند (queensland)، شمال و شمال غربی استرالیا یافت میشوند.
نگهداری و تغذیه
غذا و آب تازه باید به طور روزانه تهیه گردند.
یک ترکیب دانه ی فنچ با کیفیت که معمولا به آسانی در پت شاپ ها یافت میشود میتواند نیاز روزانه ی آنها را به بذر چمن و ارزن برآورده کند
آنها به پروتئین خصوصا در زمان تخم گذاری و پرریزی نیاز خواهند داشت
در ظرف مکمل های دارویی میتوانید از مکمل هایی نظیر تخم مرغ خرد شده، غذاهای حاوی تخم مرغ و کرم ها استفاده کنید. دانه های خیس خورده، روغن کبد ماهی و پودر مخمر، پروتئین و ویتامینD زیادی را برای آنها فراهم میکند.
در ظرفی جداگانه غذاهای سبز فراهم کنید مانند کاهو، اسفناج، قسمت بالای کرفس و علف.
میوه ها و سبزیجات علاوه بر اینکه مغذی هستند، نوعی سرگرمی نیز برای پرنده ی شما به حساب میایند.
شن و ذغال چوب برای کمک به هضم غذا ضروری است و شامل مواد معدنی و مقدار کمی از عناصر دیگر میباشد. شن باید در یک ظرف مخصوص ارائه گردد و یا در سرتاسر کف قفس پاشیده شود.
یک کف دریا یا cuttle bone تهیه کنید کلسیم حاصل از کف دریا به پرنده ی شما یک منقار سخت و محکم، هنگام تکثیر و تخم گذاری پوسته ی تخم محکم بخشیده و برای جلوگیری از گیر کردن تخم در مجرای پرنده کمک میکند. هم چنینآهک موجود در کف دریا به هضم غذا نیز کمک میکند.
به فنچ های خود به صورت یک حمام روزانه یا هر وقت که ممکن بود بدهید. از یک ظرف حمام که 1 اینچ عمق داشته و 0.5 ان آب دارد استفاده کنید، و یا میتوانید اطراف یک ظرف مخصوص استحمام را کوتاه کرده. از آنجایی که آنها عاشق حمام کردن هستند این کارها نیز بسیار مهم است.
ناخن ها باید هر از گاهی کوتاه شوند ولی مراقب باشید هرگز رگ های خونی ناخن را نچینید، زیرا ممکن است پرنده به سرعت دچار خونریزی شده و بمیرد. ناخن گیر پرنده و وسیله ی بند آورنده ی خون به راحتی در پت شاپ ها در دسترس هستند.
تهیه لانه
فنچ های گلدین نیاز بسیار اساسی به تحرک دارند. داشتن یک قفس با ارتفاع مناسب و هم چنین فضای افقی مناسب بسیار مهم است. ارتفاع حداقل 24 اینچ یا60 سانتیمتر(بسیار مهم است چون این پرندگان زمانی که از زمین بلند میشوند ابتدا به سمت بالا پرواز میکنند) و حداقل 28 اینچ یا 70 سانتیمتر درازا برای قفس لازم است. از آنجاییکه فنچ های گلدین تحمل سرما و رطوبت را ندارند، باید در یک مکان گرم نگه داری شوند. همیشه دمای محیط زندگی این پرنده را بالای 50 درجه فارنهایت نگه دارید. اگرچه آنها در دمای 77 درجه یا گرم تر بسیار بهتر فعالیت خواهند داشت. قفس را در جایی قرار دهید که تهویه مناسب داشته باشد و حداقل از یک جهت در مقابل دیوار باشد.
قفس باید روشنایی مناسبی داشته باشد ولی باید از پنجره ها و درها که باعث میشوند قفس بطور مستقیم در معرض افتاب قرار گیرد دور باشد.
تعداد 2 یا 3 نشیمنگاه از چوب نرم و با قطر 3.4 تا 3.8 اینچ برای قفس فراهم کنید. شاخه های درخت در همان سایز هم میتوانند نشیمنگاه های مناسبی باشند و میتوانند به کوتاه شدن چنگال های پرندگان نیز کمک کنند.
برای غذا، آب، شن، و مکمل ها از ظرف های جداگانه استفاده کنید. برای کف قفس از کاغذ استفاده کنید زیرا در اینصورت میتوانید شن را در کف قفس بپاشید و هم چنین میتوانید از کاغذهای شنی استفاده کنید.
گلدین ها هم چنین در aviary ها (اتاق پرندگان) نیز بسیار عالی خود را نشان میدهند. نوع خارج از خانه ی این اتاق ها پرندگان باید بطور کامل در مقابل باد و باران محافظت شوند. پرواز کردن در این محیط سرپوشیده عالی است.
تور سیمی باید دارای شبکه های مربعی 3.8 اینچی باشد.
ظرف های اب، غذا، شن و ظرف استحمام باید در کنار لانه ها و نشیمنگاه گنجانده شود. گلدین ها ممکن است شب ها را در لانه بسر ببرند حتی اگر تخم گذاری و تولید مثل نکنند. از گیاهانی که سمی نیستند مانند درختان میوه، برگ نو، هیفل، بته ی پیچ امین الدوله استفاده کنید که فضا را برای فنچ ها بسیار لذت بخش تر خواهند کرد.
نگهداری
اگرچه فنچ ها برای رسیدگی زمان بسیار کمی نیاز دارند، ولی یک محیط سالم و تمیز و هم چنین اب و غذای تازه ی روزانه یک نیاز اساسی برای جلوگیری از بیماری ها میباشد.
مراقبت از قفس شامل تمیز کردن روزانه ی ظرف های آب و غذا ست . هر 2 یا 3 روز یکبار کاغذ کف قفس را عوض کرده و 1.8 اینچ شن تازه روی ان بپاشید، هر هفته تمام قفس را همراه با نشیمنگاه ها شسته و در افتاب خشک کنید.
رفتار های اجتماعی
فنچ های گلدین بسیار اجتماعی بوده و در طبیعت در سراسر سال در گروه های بزرگ زندگی میکنند. آنها در برخورد با دیگر گونه های فنچ دوستانه عمل کرده و هنگامی که به صورت گروهی نگه داری میشوند بسیار عالی رفتار میکنند.
درصورتی که میخواهید گونه های مختلف فنچ را باهم نگه دارید آنها معمولا با فنچ های گورخری و رسمی به خوبی کنار می آیند.
لمس کردن/ آموزش
فنچ ها واقعا از بازی کردن و انجام کارهای عجیب و غریب لذت میبرند و آن را به آموزش ترجیح میدهند. وقتی میخواهید پرنده ی خود را برای معاینه کردن و یا کوتاه کردن ناخن ها بدست بگیرید، کف دست خود را در پشت پرنده قرار دهید و انگشتان خود را به دور بدنش بپیچید، سپس انگشت شست و اشاره خود را در دو طرف سر پرنده قرار دهید.
فعالیت
فنچ های گلدین بسار فعال بوده و تولید کنندگان (مادر) بسیار پر انرژی هستند. جهت سالم و سلامت باقی ماندن پرنده ها باید آنها را فعال و پر تحرک نگه داشت.
تکثیر و تولید مثل
فنچ های گلدین در کلنی ها یا بصورت جفت در قفس میتوانند به راحتی تولید مثل کنند. برای آنها هر دو نوع لانه ی، سرپوشیده و باز را تهیه کنید. جعبه لانه باید بزرگتر از لانه هایی که برای فنچ رسمی و گورخری استفاده میشود باشد و اندازه ای حدود 15*15*15 سانتی متر داشته باشد و باید در بلندترین نقطه قفس نصب شود. هر دو پرنده نر و ماده لانه را آماده خواهند کرد و به مواد لانه سازی از جمله علف خشک نرم، کنف و الیاف نارگیل در این دوره نیاز خواهند داشت.
در هنگام تولید مثل دانه خیس خورده، غذاهای حاوی تخم مرغ، شاخه های کوچک ارزن را برای فنچ هایتان فراهم کنید. فنچ های گلدین نسبت به دیگر گونه های فنچ برای سالم ماندن و به خصوص زمانی که پرنده ماده در حال تخم گذاری است به پروتئین نیاز بیشتری دارند.
ماده ها مستعد مشکل گیر کردن تخم هستند این ممکن است به علت تکثیر در سنین پایین، دمای بسیار پایین و یا عدو شکل گیری درست تخم باشد. برخی از جفت ها تولید مثل را تا زمان فرسودگی خود ادامه میدهند بمنظور سالم نگه داشتن آنها باید از تولید مثل بیش از حد آنها جلوگیری شود.
ماده ها ممکن است بین 4 تا 8 عدد تخم بگذارند و تخم ها پس از 14 تا 15 روز به جوجه تبدیل میشوند، جوجه ها پس از 18 تا 21 روز پس از تولد لانه را ترک کرده و در 6 تا 8 هفتگی مستقل میشوند. بعد از اولین زمان تولکی، پرهای بزگسالی بین 6 تا 12 ماهگی در خواهند آمد.
مشکلات بالقوه
اگرچه نگهداری فنچ های گلدین سخت نیست ولی آنها به سختی با محیط جدید خو میگیرند و بعضی وقتها به خاطر هیچ مشکل آشکاری میمیرند. اگر آنها فعالیت نداشته باشند ممکن است متحمل مشکلات متابولیکی (سوخت و ساز بدن) شوند و ممکن است بعد از مدت کوتاهی قرار گرفتن در معرض سرما بیمار شوند. فنچ ها پرندگان نسبتا پر طاقتی هستند و ممکن است و اکثر بیماری ها ممکن است به علت رژیم غذایی نامناسب، قفس کثیف و تشنگی ایجاد شوند. یک رژیم غذایی مناسب، گرمای کافی و ایجاد تحرک کافی میتواند از بروز اکثر بیماری ها جلوگیری کند. پرنده تان را بشناسید و مراقب هرگونه نشانه های بیماری باشید.
بعضی از علائم بیماری که باید در مورد شان اگاه باشید عبارتند از: عدم سیاه و سفید بودن مدفوع پرنده، باد کردن پرها(پف کردن)، به زیر بال بردن سر پرنده، عدم داشتن اشتها، صدای خس خس سینه و ضعیف بودن و عدم تعادل.
بعضی از بیماریها و جراحات رایج که ممکن است فنچ تان با ان مواجه شود عبارتند از: شکستگی بال ها یا پاها، بریدگی و سرباز کردن زخم، رشد بی رویه منقار ها و ناخن ها، کندن پرها، مشکلات متابولیکی در نتیجه ی عدم داشتن فعالیت، کاهش وزن، گرمازدگی، شوک، صدمه مغزی، گیرکردن تخم، زخم چشم، اسهال، انگل (کنه)، سرما خوردگی، طاسی (کچلی)، پوسته پوسته مانند شدن پاها، تومورها و یبوست.
ابتدا شما باید پرنده را در معرض افتاب و در یک قفس مخصوص بیماری که دور تا دور آن به جز جلوی ان پوشیده شده است قرار دهید و یک لامپ و پد گرمازا برای بابت نگه داشتن دمای داخلی قفس در 85 درجه فارنهایت به قفس نصب کنید، تمامی نشیمنگاه ها را حذف کرده و ظرف آب و غذا را در کف قفس قرار دهید، اگر بعد از چند ساعت هیچ تغییری در وضع بهبودی پرنده مشاهده نکردید، پرنده ی خود را برای تشخیص و درمان بیماری نزد دامپزشک پرندگان ببرید.
دسترسی
فنچ های گلدین به علت تقاضای بالا و حقیقت اینکه در اسارت پرورش میابند، بسیار گرانقیمت هستند.
اگرچه نشانه هایی از پرورش تعداد بیشتر آنها که باعث کاهش قیمت شان میشود وجود دارد. فنچ های موتاسیون ابی و سینه سفید شاید بیشترین میزان تقاضا را در بین این گونه فنچ دارند.
http://emruzi.com/up/uploads/138307826360912.jpg (http://emruzi.com/up/)
http://emruzi.com/up/uploads/138307826379353.jpg (http://emruzi.com/up/)
هر رنگی که فکرش رو بکنید خدا روی پر و بالش نقاشی کرده. وقتی از نزدیک دیدم واقعا مبهوت شده بودم!!! فکر کنید مثل سهره آواز هم میخونه!!! واقعا که جلل خالق!!!
با سلام
امروز میخوام شمارو با یکی دیگه از شاهکارهای خلقت آشنا کنم _فنچ گلدین_
فنچ گلدین
نگهداری فنچ های گلدین سخت نیست با این وجود آنها تقریبا گران قیمت بوده و معمولا بوسیله ی افراد با تجربه نگهداری میشوند.
همچنین تکثیر و پرورش فنچ های گلدین زیاد سخت نبوده و آنها در کلنی ها یا در قفس به صورت جفت به خوبی قادر به تولید مثل هستند.
یک تازه کار برای یادگیری چگونگی نگهداری از این پرنده باید کار خود را با یک فنچ گورخری یا زبرا شروع کند. آنها بسیار ارزان تر بوده، نیاز های محیطی یکسانی داشته و رفتار های مشابه بسیاری دارند.
نام علمی: chloebia gouldiae / poephila gouldian
مشخصات
اندازه ی فنچ های گلدین از 5.5 تا 6 اینچ (14 تا 15 سانتی متر) بوده و نوع ماده ی این پرنده کمی کوچکتر است . پرنده های نر بسیار رنگارنگ تر بوده و ماده کمی کسل کننده و کم نقش و نگارتر بوده خصوصا رنگ سینه شان از شدت رنگ کمتری برخوردار است.
نرهای معمولی سینه ی بنفش، شکم زرد و بدن سبز دارند. گلدین سرسیاه رایجترین نوع گلدین در حیات وحش است، ولی حدودا از هر 4 فنچ 1 عدد از آنها سر قرمز داشته و در بعضی مواقع نادر میتوانند سر زرد رنگ داشته باشند
پرورش دهندگان پرنده را در جهش های مختلف رنگی از جمله: سینه سفید، سر زرد، سینه سرخ، سینه ابی، بدن ابی و بدن سفید پرورش داده اند.
پراکنش
فنچ های گلدین در کوئینزلند (queensland)، شمال و شمال غربی استرالیا یافت میشوند.
نگهداری و تغذیه
غذا و آب تازه باید به طور روزانه تهیه گردند.
یک ترکیب دانه ی فنچ با کیفیت که معمولا به آسانی در پت شاپ ها یافت میشود میتواند نیاز روزانه ی آنها را به بذر چمن و ارزن برآورده کند
آنها به پروتئین خصوصا در زمان تخم گذاری و پرریزی نیاز خواهند داشت
در ظرف مکمل های دارویی میتوانید از مکمل هایی نظیر تخم مرغ خرد شده، غذاهای حاوی تخم مرغ و کرم ها استفاده کنید. دانه های خیس خورده، روغن کبد ماهی و پودر مخمر، پروتئین و ویتامینD زیادی را برای آنها فراهم میکند.
در ظرفی جداگانه غذاهای سبز فراهم کنید مانند کاهو، اسفناج، قسمت بالای کرفس و علف.
میوه ها و سبزیجات علاوه بر اینکه مغذی هستند، نوعی سرگرمی نیز برای پرنده ی شما به حساب میایند.
شن و ذغال چوب برای کمک به هضم غذا ضروری است و شامل مواد معدنی و مقدار کمی از عناصر دیگر میباشد. شن باید در یک ظرف مخصوص ارائه گردد و یا در سرتاسر کف قفس پاشیده شود.
یک کف دریا یا cuttle bone تهیه کنید کلسیم حاصل از کف دریا به پرنده ی شما یک منقار سخت و محکم، هنگام تکثیر و تخم گذاری پوسته ی تخم محکم بخشیده و برای جلوگیری از گیر کردن تخم در مجرای پرنده کمک میکند. هم چنینآهک موجود در کف دریا به هضم غذا نیز کمک میکند.
به فنچ های خود به صورت یک حمام روزانه یا هر وقت که ممکن بود بدهید. از یک ظرف حمام که 1 اینچ عمق داشته و 0.5 ان آب دارد استفاده کنید، و یا میتوانید اطراف یک ظرف مخصوص استحمام را کوتاه کرده. از آنجایی که آنها عاشق حمام کردن هستند این کارها نیز بسیار مهم است.
ناخن ها باید هر از گاهی کوتاه شوند ولی مراقب باشید هرگز رگ های خونی ناخن را نچینید، زیرا ممکن است پرنده به سرعت دچار خونریزی شده و بمیرد. ناخن گیر پرنده و وسیله ی بند آورنده ی خون به راحتی در پت شاپ ها در دسترس هستند.
تهیه لانه
فنچ های گلدین نیاز بسیار اساسی به تحرک دارند. داشتن یک قفس با ارتفاع مناسب و هم چنین فضای افقی مناسب بسیار مهم است. ارتفاع حداقل 24 اینچ یا60 سانتیمتر(بسیار مهم است چون این پرندگان زمانی که از زمین بلند میشوند ابتدا به سمت بالا پرواز میکنند) و حداقل 28 اینچ یا 70 سانتیمتر درازا برای قفس لازم است. از آنجاییکه فنچ های گلدین تحمل سرما و رطوبت را ندارند، باید در یک مکان گرم نگه داری شوند. همیشه دمای محیط زندگی این پرنده را بالای 50 درجه فارنهایت نگه دارید. اگرچه آنها در دمای 77 درجه یا گرم تر بسیار بهتر فعالیت خواهند داشت. قفس را در جایی قرار دهید که تهویه مناسب داشته باشد و حداقل از یک جهت در مقابل دیوار باشد.
قفس باید روشنایی مناسبی داشته باشد ولی باید از پنجره ها و درها که باعث میشوند قفس بطور مستقیم در معرض افتاب قرار گیرد دور باشد.
تعداد 2 یا 3 نشیمنگاه از چوب نرم و با قطر 3.4 تا 3.8 اینچ برای قفس فراهم کنید. شاخه های درخت در همان سایز هم میتوانند نشیمنگاه های مناسبی باشند و میتوانند به کوتاه شدن چنگال های پرندگان نیز کمک کنند.
برای غذا، آب، شن، و مکمل ها از ظرف های جداگانه استفاده کنید. برای کف قفس از کاغذ استفاده کنید زیرا در اینصورت میتوانید شن را در کف قفس بپاشید و هم چنین میتوانید از کاغذهای شنی استفاده کنید.
گلدین ها هم چنین در aviary ها (اتاق پرندگان) نیز بسیار عالی خود را نشان میدهند. نوع خارج از خانه ی این اتاق ها پرندگان باید بطور کامل در مقابل باد و باران محافظت شوند. پرواز کردن در این محیط سرپوشیده عالی است.
تور سیمی باید دارای شبکه های مربعی 3.8 اینچی باشد.
ظرف های اب، غذا، شن و ظرف استحمام باید در کنار لانه ها و نشیمنگاه گنجانده شود. گلدین ها ممکن است شب ها را در لانه بسر ببرند حتی اگر تخم گذاری و تولید مثل نکنند. از گیاهانی که سمی نیستند مانند درختان میوه، برگ نو، هیفل، بته ی پیچ امین الدوله استفاده کنید که فضا را برای فنچ ها بسیار لذت بخش تر خواهند کرد.
نگهداری
اگرچه فنچ ها برای رسیدگی زمان بسیار کمی نیاز دارند، ولی یک محیط سالم و تمیز و هم چنین اب و غذای تازه ی روزانه یک نیاز اساسی برای جلوگیری از بیماری ها میباشد.
مراقبت از قفس شامل تمیز کردن روزانه ی ظرف های آب و غذا ست . هر 2 یا 3 روز یکبار کاغذ کف قفس را عوض کرده و 1.8 اینچ شن تازه روی ان بپاشید، هر هفته تمام قفس را همراه با نشیمنگاه ها شسته و در افتاب خشک کنید.
رفتار های اجتماعی
فنچ های گلدین بسیار اجتماعی بوده و در طبیعت در سراسر سال در گروه های بزرگ زندگی میکنند. آنها در برخورد با دیگر گونه های فنچ دوستانه عمل کرده و هنگامی که به صورت گروهی نگه داری میشوند بسیار عالی رفتار میکنند.
درصورتی که میخواهید گونه های مختلف فنچ را باهم نگه دارید آنها معمولا با فنچ های گورخری و رسمی به خوبی کنار می آیند.
لمس کردن/ آموزش
فنچ ها واقعا از بازی کردن و انجام کارهای عجیب و غریب لذت میبرند و آن را به آموزش ترجیح میدهند. وقتی میخواهید پرنده ی خود را برای معاینه کردن و یا کوتاه کردن ناخن ها بدست بگیرید، کف دست خود را در پشت پرنده قرار دهید و انگشتان خود را به دور بدنش بپیچید، سپس انگشت شست و اشاره خود را در دو طرف سر پرنده قرار دهید.
فعالیت
فنچ های گلدین بسار فعال بوده و تولید کنندگان (مادر) بسیار پر انرژی هستند. جهت سالم و سلامت باقی ماندن پرنده ها باید آنها را فعال و پر تحرک نگه داشت.
تکثیر و تولید مثل
فنچ های گلدین در کلنی ها یا بصورت جفت در قفس میتوانند به راحتی تولید مثل کنند. برای آنها هر دو نوع لانه ی، سرپوشیده و باز را تهیه کنید. جعبه لانه باید بزرگتر از لانه هایی که برای فنچ رسمی و گورخری استفاده میشود باشد و اندازه ای حدود 15*15*15 سانتی متر داشته باشد و باید در بلندترین نقطه قفس نصب شود. هر دو پرنده نر و ماده لانه را آماده خواهند کرد و به مواد لانه سازی از جمله علف خشک نرم، کنف و الیاف نارگیل در این دوره نیاز خواهند داشت.
در هنگام تولید مثل دانه خیس خورده، غذاهای حاوی تخم مرغ، شاخه های کوچک ارزن را برای فنچ هایتان فراهم کنید. فنچ های گلدین نسبت به دیگر گونه های فنچ برای سالم ماندن و به خصوص زمانی که پرنده ماده در حال تخم گذاری است به پروتئین نیاز بیشتری دارند.
ماده ها مستعد مشکل گیر کردن تخم هستند این ممکن است به علت تکثیر در سنین پایین، دمای بسیار پایین و یا عدو شکل گیری درست تخم باشد. برخی از جفت ها تولید مثل را تا زمان فرسودگی خود ادامه میدهند بمنظور سالم نگه داشتن آنها باید از تولید مثل بیش از حد آنها جلوگیری شود.
ماده ها ممکن است بین 4 تا 8 عدد تخم بگذارند و تخم ها پس از 14 تا 15 روز به جوجه تبدیل میشوند، جوجه ها پس از 18 تا 21 روز پس از تولد لانه را ترک کرده و در 6 تا 8 هفتگی مستقل میشوند. بعد از اولین زمان تولکی، پرهای بزگسالی بین 6 تا 12 ماهگی در خواهند آمد.
مشکلات بالقوه
اگرچه نگهداری فنچ های گلدین سخت نیست ولی آنها به سختی با محیط جدید خو میگیرند و بعضی وقتها به خاطر هیچ مشکل آشکاری میمیرند. اگر آنها فعالیت نداشته باشند ممکن است متحمل مشکلات متابولیکی (سوخت و ساز بدن) شوند و ممکن است بعد از مدت کوتاهی قرار گرفتن در معرض سرما بیمار شوند. فنچ ها پرندگان نسبتا پر طاقتی هستند و ممکن است و اکثر بیماری ها ممکن است به علت رژیم غذایی نامناسب، قفس کثیف و تشنگی ایجاد شوند. یک رژیم غذایی مناسب، گرمای کافی و ایجاد تحرک کافی میتواند از بروز اکثر بیماری ها جلوگیری کند. پرنده تان را بشناسید و مراقب هرگونه نشانه های بیماری باشید.
بعضی از علائم بیماری که باید در مورد شان اگاه باشید عبارتند از: عدم سیاه و سفید بودن مدفوع پرنده، باد کردن پرها(پف کردن)، به زیر بال بردن سر پرنده، عدم داشتن اشتها، صدای خس خس سینه و ضعیف بودن و عدم تعادل.
بعضی از بیماریها و جراحات رایج که ممکن است فنچ تان با ان مواجه شود عبارتند از: شکستگی بال ها یا پاها، بریدگی و سرباز کردن زخم، رشد بی رویه منقار ها و ناخن ها، کندن پرها، مشکلات متابولیکی در نتیجه ی عدم داشتن فعالیت، کاهش وزن، گرمازدگی، شوک، صدمه مغزی، گیرکردن تخم، زخم چشم، اسهال، انگل (کنه)، سرما خوردگی، طاسی (کچلی)، پوسته پوسته مانند شدن پاها، تومورها و یبوست.
ابتدا شما باید پرنده را در معرض افتاب و در یک قفس مخصوص بیماری که دور تا دور آن به جز جلوی ان پوشیده شده است قرار دهید و یک لامپ و پد گرمازا برای بابت نگه داشتن دمای داخلی قفس در 85 درجه فارنهایت به قفس نصب کنید، تمامی نشیمنگاه ها را حذف کرده و ظرف آب و غذا را در کف قفس قرار دهید، اگر بعد از چند ساعت هیچ تغییری در وضع بهبودی پرنده مشاهده نکردید، پرنده ی خود را برای تشخیص و درمان بیماری نزد دامپزشک پرندگان ببرید.
دسترسی
فنچ های گلدین به علت تقاضای بالا و حقیقت اینکه در اسارت پرورش میابند، بسیار گرانقیمت هستند.
اگرچه نشانه هایی از پرورش تعداد بیشتر آنها که باعث کاهش قیمت شان میشود وجود دارد. فنچ های موتاسیون ابی و سینه سفید شاید بیشترین میزان تقاضا را در بین این گونه فنچ دارند.
http://emruzi.com/up/uploads/138307826360912.jpg (http://emruzi.com/up/)
http://emruzi.com/up/uploads/138307826379353.jpg (http://emruzi.com/up/)
هر رنگی که فکرش رو بکنید خدا روی پر و بالش نقاشی کرده. وقتی از نزدیک دیدم واقعا مبهوت شده بودم!!! فکر کنید مثل سهره آواز هم میخونه!!! واقعا که جلل خالق!!!