HEAVENLY
۱۳۹۱-۰۸-۲۹, 00:46
از آنجا كه در بلوچستان، باران كمى مىبارد و فصل ريزش آن كوتاه است، بنابراين پوشش گياهى آن نيز ضعيف است، اما با اين وجود، هرگاه كه در طول سال يك يا دوبار بارانى ببارد، انواع گياهان و گلها، سر از خاك بيرون مىآورند كه در نوع خود بىنظيرند. بطور كلى پوشش گياهى بلوچستان تُنُك و محدود است با اين وجود در پوشش گياهى آن تنوع زيادى مشاهده مىشود.
از آنجا كه در بلوچستان، باران كمى مىبارد و فصل ريزش آن كوتاه است، بنابراين پوشش گياهى آن نيز ضعيف است، اما با اين وجود، هرگاه كه در طول سال يك يا دوبار بارانى ببارد، انواع گياهان و گلها، سر از خاك بيرون مىآورند كه در نوع خود بىنظيرند. بطور كلى پوشش گياهى بلوچستان تُنُك و محدود است با اين وجود در پوشش گياهى آن تنوع زيادى مشاهده مىشود. در برخى از نقاط آن مثل كشورهاى آسياى جنوب شرقى، كائوچو مىرويد و در بعضى از جاها مثل سرزمين هندوستان درختان انبه و موز ، انجير هندى و خربزه درختى (پَپِيا)به عمل مىآيد. جنگلهاى بلوچستان به صورت متراكم و انبوه نيست و اغلب بطور پراكنده ديده مىشوند. و از آنجا كه در كنار مسيلها، رودها و دامنه ارتفاعات رطوبت بيشتر و درجه حرارت كمترى وجود دارد، جنگلها و نباتات طبيعى از تنوع و تراكم بيشترى برخوردارند.
پوشش گياهى هر منطقه متأثر از آب و هواى همان منطقه است. در هر منطقه بسته به شرايط اقليمى و آب و هوا، گياهانى مىرويند كه بتوانند خود را با شرايط موجود تطابق داده و جامعه گياهى را تشكيل دهند. از طرفى ديگر، پوشش گياهى هر منطقه تنها به خشكى هوا و مقدار ريزش باران بستگى ندارد، بلكه استقرار پوشش گياهى عمدتاً به دو عامل اقليمى و محیطی (درارتباط با خاك) مبتنى است.
عمده ترين گونه درختى اين منطقه آكاسيا است كه پتانسيل جنگل شدن را به دليل كمبود بارندگى و خاك نامناسب، ندارد. اين منطقه تنها منطقه اى از ايران است كه در آن نخل، بومى آنجاست و مىتوان درآن موز و ساير گياهان گرمسيرى را كاشت. تعداد زيادى از گونه هاى درختچه اى و بوته اى فقط در اين منطقه وجوددارد که كه تقريباً تمام آن از صحرای افریقا تا عربستان و جنوب پاكستان، گسترده و پراكنده هستند. و بعضى از گونه هايى كه در نقاط مرطوب اين منطقه يافت مىشوند، از انواع گياهان گرمسيرى مىباشند. رويشهاى اين منطقه در زمره رويشهاى گرمسيرى و نيمه گرمسيرى بوده و يك منطقه خشك و گرم محسوب مىشود و گونه هاى شاخص آن نيز از عناصر گرمسيرى هستند.
در مورد عناصر گياهى و مقايسه آن با گياهان ساير نقاط ايران به اين نتيجه مىرسيم كه گياهان اين منطقه از ويژگيهاى منحصر به فردى برخوردار هستند بعضى از تيره ها و اكثر جنسهاى گياهى اين منطقه به جز در بلوچستان جنوبى در نقاط ديگر ايران ديده نمىشوند، به نظر مىرسد بلوچستان جنوبى تنها منطقه كشور است كه مىتوان به راحتى و در شرايط طبيعى موز، خربزه درختى ، انبه و بسيارى از ديگر گياهان گرمسيرى را به عمل آورد در حاشيه رودخانه هاى اين منطقه علاوه بر چند گونه گز كه مانند بسيارى از مناطق كشور، اطراف رودخانه را پوشانده است، به درختچه كوچكى از خانواده نخل بنام داز (نخل وحشى) بر مىخوريم كه نقش اكولوژيكى با اهميتى در جلوگيرى از سرعت سيلابها، تغذيه جانوران و اقتصاد منطقه برعهده دارد.پوشش گياهى اين منطقه داراى برگهاى خشن و كوچك مىباشد تا هم سطح تبخير تقليل يابد و هم در برابر گرما مقاومت نمايند. بيشتر گياهان نيز داراى برگهاى ريز مىباشند، زيرا به علت خشكى زياد، نور بسيار شديد است و براى عمل فتوسنتز احتياج به برگهاى پهن نيست.
در بستر رودخانه ها و مناطقى كه خاك عميق بوده و رطوبت بيشترى دارد، فاصله افقى گياهان كمتر شده و تراكم بيشترى را نشان مىدهد. در شيبهاى تند، غالباً خاك فرسايش يافته و سنگ مادر(سخت) نمايان است و به موازات آن پوشش گياهى بسيار اندك است. هر جا كه مختصر خاكى وجود داشته باشد، گياهان معدودى كه در آن شرايط قادر به رشد هستند، ديده مىشود. بطور كلى پوشش گياهى منطقه، روى واريزه ها، مسيلها، رسوبات آبرفتى و واريزه هاى دشتى و بستر رودخانه ها وجود دارد.
http://www.irandeserts.com/file/imageSection/F1/4d4a5fa8-ba22-4821-8aa0-51f6004c319d.jpg
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com (http://www.irandeserts.com/)
از آنجا كه در بلوچستان، باران كمى مىبارد و فصل ريزش آن كوتاه است، بنابراين پوشش گياهى آن نيز ضعيف است، اما با اين وجود، هرگاه كه در طول سال يك يا دوبار بارانى ببارد، انواع گياهان و گلها، سر از خاك بيرون مىآورند كه در نوع خود بىنظيرند. بطور كلى پوشش گياهى بلوچستان تُنُك و محدود است با اين وجود در پوشش گياهى آن تنوع زيادى مشاهده مىشود. در برخى از نقاط آن مثل كشورهاى آسياى جنوب شرقى، كائوچو مىرويد و در بعضى از جاها مثل سرزمين هندوستان درختان انبه و موز ، انجير هندى و خربزه درختى (پَپِيا)به عمل مىآيد. جنگلهاى بلوچستان به صورت متراكم و انبوه نيست و اغلب بطور پراكنده ديده مىشوند. و از آنجا كه در كنار مسيلها، رودها و دامنه ارتفاعات رطوبت بيشتر و درجه حرارت كمترى وجود دارد، جنگلها و نباتات طبيعى از تنوع و تراكم بيشترى برخوردارند.
پوشش گياهى هر منطقه متأثر از آب و هواى همان منطقه است. در هر منطقه بسته به شرايط اقليمى و آب و هوا، گياهانى مىرويند كه بتوانند خود را با شرايط موجود تطابق داده و جامعه گياهى را تشكيل دهند. از طرفى ديگر، پوشش گياهى هر منطقه تنها به خشكى هوا و مقدار ريزش باران بستگى ندارد، بلكه استقرار پوشش گياهى عمدتاً به دو عامل اقليمى و محیطی (درارتباط با خاك) مبتنى است.
عمده ترين گونه درختى اين منطقه آكاسيا است كه پتانسيل جنگل شدن را به دليل كمبود بارندگى و خاك نامناسب، ندارد. اين منطقه تنها منطقه اى از ايران است كه در آن نخل، بومى آنجاست و مىتوان درآن موز و ساير گياهان گرمسيرى را كاشت. تعداد زيادى از گونه هاى درختچه اى و بوته اى فقط در اين منطقه وجوددارد که كه تقريباً تمام آن از صحرای افریقا تا عربستان و جنوب پاكستان، گسترده و پراكنده هستند. و بعضى از گونه هايى كه در نقاط مرطوب اين منطقه يافت مىشوند، از انواع گياهان گرمسيرى مىباشند. رويشهاى اين منطقه در زمره رويشهاى گرمسيرى و نيمه گرمسيرى بوده و يك منطقه خشك و گرم محسوب مىشود و گونه هاى شاخص آن نيز از عناصر گرمسيرى هستند.
در مورد عناصر گياهى و مقايسه آن با گياهان ساير نقاط ايران به اين نتيجه مىرسيم كه گياهان اين منطقه از ويژگيهاى منحصر به فردى برخوردار هستند بعضى از تيره ها و اكثر جنسهاى گياهى اين منطقه به جز در بلوچستان جنوبى در نقاط ديگر ايران ديده نمىشوند، به نظر مىرسد بلوچستان جنوبى تنها منطقه كشور است كه مىتوان به راحتى و در شرايط طبيعى موز، خربزه درختى ، انبه و بسيارى از ديگر گياهان گرمسيرى را به عمل آورد در حاشيه رودخانه هاى اين منطقه علاوه بر چند گونه گز كه مانند بسيارى از مناطق كشور، اطراف رودخانه را پوشانده است، به درختچه كوچكى از خانواده نخل بنام داز (نخل وحشى) بر مىخوريم كه نقش اكولوژيكى با اهميتى در جلوگيرى از سرعت سيلابها، تغذيه جانوران و اقتصاد منطقه برعهده دارد.پوشش گياهى اين منطقه داراى برگهاى خشن و كوچك مىباشد تا هم سطح تبخير تقليل يابد و هم در برابر گرما مقاومت نمايند. بيشتر گياهان نيز داراى برگهاى ريز مىباشند، زيرا به علت خشكى زياد، نور بسيار شديد است و براى عمل فتوسنتز احتياج به برگهاى پهن نيست.
در بستر رودخانه ها و مناطقى كه خاك عميق بوده و رطوبت بيشترى دارد، فاصله افقى گياهان كمتر شده و تراكم بيشترى را نشان مىدهد. در شيبهاى تند، غالباً خاك فرسايش يافته و سنگ مادر(سخت) نمايان است و به موازات آن پوشش گياهى بسيار اندك است. هر جا كه مختصر خاكى وجود داشته باشد، گياهان معدودى كه در آن شرايط قادر به رشد هستند، ديده مىشود. بطور كلى پوشش گياهى منطقه، روى واريزه ها، مسيلها، رسوبات آبرفتى و واريزه هاى دشتى و بستر رودخانه ها وجود دارد.
http://www.irandeserts.com/file/imageSection/F1/4d4a5fa8-ba22-4821-8aa0-51f6004c319d.jpg
گردآورنده: HEAVENLY
منبع: http://www.irandeserts.com (http://www.irandeserts.com/)